پایان نامه کارآموزی محوطه سازی
. آشنایی با نقشه های رقوم دار(نقشه هایی با خطوط تراز) وتهیه پروفیل های لازم از روی نقشه ها و بدست آوردن اختلاف ارتفاع وشیب زمین.
- آشنایی با پلان یا مجموعه ی سایت پلان ، اصلاحات ولغات فنی، علائم اختصاری وعلائم قراردادی رایج در نقشه ها.
- آشنایی با نقشه های تیپ وجزئیات عملیات خاکی.
- آماده سازی محوطه(شامل برداشت خاکهای نباتی ، ریشه کنی ، تخریب ساختمانهای قدیمی یا موقت)
- عملیات خاکی شامل خاکبرداری درزمینهای مختلف نرم وسخت وغیره خاکریزی و تعیین محل دپو وآشنایی با حفاری در سنگ وحمل ونقل خاکها ، آبپاشی وکوبیدن خاکها.
- هدایت آبهای زائد از ساختمان ومحوطه به محل جمع آوری فاضلاب ، شامل چاههای فاضلاب، انتخاب محل ، نحوه حفر چاه وحفاظت چاه، روش تحکیم دیواره های چاه وانبارچاه ها جهت جلوگیری از ریزش خاک ونحوه پوشش سرچاه.
- زهکشی وهدایت آبهای سطحی به محلهای مناسب .
- آماده سازی محوطه برای روسازی (شامل شیب بندیهای لازم ، آبپاشی و کوبیدن و شفته ریزی).
- روسازی شامل:
- روسازی آسفالتی، آشنایی با زیر ساخت (sub base) واساس انواع آسفالتهای سرد و گرم .
- روسازی بتنی شامل نحوه قالب بندی ، ریختن وتسطیح کردن.
- روسازی شنی و شن ریزی.
- فرش آجری .
- طرز ساخت پله درمحوطه وآشنایی با رامپ.
- طرز ساخت دیوارهای حائل ونگهدارنده خاک.
12.طرق مختلف تعبیه ونصب منابع ذخیره آب وسوخت.
- نورمحوطه(طرز حمل ونصب تیرهای چراغ برق).
- نحوه عبور لوله های تاسیساتی وآب وفاضلاب از محوطه.
- مختصری درباره خاکهای مناسب باغبانی وآماده سازی محوطه های پیش بینی شده برای درختکاری و چمن و غیره.
هدف از آموزش این درس آشنا ساختن دانشجویان به اجرای کلیه کارهایی است که در خارج از بنا در محدوده محوطه یک بنا ویا یک مجتمع ساختمانی ممکن است انجام گیرد. جهت اجرای چنین پروژه ای لازم است که مجریان کمال آگاهی را نسبت به طراحی اینگونه کارها داشته باشند جهت اطلاع از نحوه طراحی و فاکتورهایی که در این مقوله بایستی در نظر گرفته شود در سر فصل مطالب آورده شده است .
تسطیح وآماده نمودن محوطه ساختمانها ، سیستم های ارتباطی مانند خیابان سازی ، پیاده روسازی ، شبکه های جمع آوری آب و فاضلاب و بالاخره بعضی از ساختمانها یا تاسیسات خاص مانند استخر ، منبع آب ، گلخانه و غیره را محوطه سازی گویند.
دیوارها ، نرده ها ، مسیر رفت وآمد پیاده یا جاده های مختلف ، باغچه بندی ، عملیات خاکی باغ سازی و غیره نیز جزو این دسته از کارهای ساختمای محسوب می گردد.
کلیه عملیات ساختمانی یا خاکی که خارج از دیوارهای محیطی ساختمان و یا سطوحی که برای کار معینی زیرسازی می شود را محوطه سازی گویند.
نقشه های رقوم دار یا نقشه های توپوگرافی(topography):
این نقشه ها شامل یک سری منحنی است که به آنها منحنی میزان گویند و روی آنها ارتفاعات نوشته شده که به آنها رقوم نقطه گفته می شود . هر منحنی پیوسته دارای یک ارتفاع است که رقوم یا ارتفاع زمین درآن نقطه را مشخص می کند که در حقیقت این منحنی ها فصل مشترک صفحات موازی افق با عوارض طبیعی زمین می باشد درشکل زیر تپه های ماهور و گودال نشان داده شده است.
اگر در منطقه ای کارهای ساختمانی بخواهد انجام بپذیرد وعوارض مسطحاتی زمین را مشخص کرده باشیم چنانچه وضع پستی وبلندی زمین ها را نیز معلوم کنیم نقطه ثابتی در زمین با ارتفاع دلخواه درنظر گرفته وارتفاع سایر نقاط را نسبت به این نقطه حساب می کنیم پلان به دست آمده را پلان رقوم دار یا پلان کته می گویند، درپلان رقوم دار می توان معلوم کرد که چه قسمتی می بایست خاکریزی ویا چه قسمتی می بایست خاکبرداری گردد که در واقع یعنی تعیین کردن نیم رخ طولی عرضی(پروفیل طولی ـ پروفیل عرض ویا شبکه بندی).
شکل فوق(1-2) نمایش خط الراس را در نقشه های توپوگرافی نشان می دهد که معمولا آبهای سطحی که بر روی یک منطقه نازل می شود از درون خط القعرها به راه می افتد واین می تواند یکی از فاکتورهای تعیین محل ساختمان باشد که در آبرفتها قرار نگیرد. از روی نقشه ها می توان گودال ودامنه وگردنه وسایر محلها درعوارض زمین طبیعی را تشخیص داد.
تعیین ارتفاع یک نقطه در نقشه توپوگرافی:
چنانچه ارتفاع خط تراز پایین تر راباha واختلاف خطوط تراز را با 8h نمایش دهیم برای تعیین ارتفاع نقطهM مطابق شکل(1-3) از نقطهM یک قاطع عمود رسم می کنیم تا خط تراز پایین تر رادر A و بالاتر رادرB قطع کند چنانچه طولهای AMوAB را روی نقشه اندازه بگیریم ارتفاع نقطه M از رابطه زیر بدست می آید.
نقشه های توپوگرافی معمولا بیان کننده سه بعد هستند این سه بعد بایستی نقاط را به ما معرفی نمایند ویا به عبارتی نقاط یک نقشه را دارای هویت سه بعدی می کند این سه بعد عبارتند از»طول ، عرض وارتفاع.
دریک نقشه توپوگرافی وقتی نقطه ای را مشخص می نماییم این نقطه دارای XوYوZ خواهد بود که Z یا ارتفاع آن با وجود منحنی های تراز مشخص می گردد.
محورY یا محور عرضها معمولا در جهت شمال انتخاب می گردد مگر در موارد خاص(مثلا در شوروی محورxها در جهت شمال انتخاب می گردد)ومحورX ها عمود برآن می باشد.
مبدا ارتفاع در ایران نیز از روی سطح آبهای آزاد ایران در خلیج فارس انتخاب شده است یعنی نقاطی که ارتفاع آنها در منطقه اصفهان حدود1500متر می باشد یعنی نسبت به سطح آزاد خلیج فارس 1500 متر ارتفاع دارد. علاوه برآن هر نقشه توپوگرافی را ابتدا بایستی شبکه بندی نمود واگر دارای شبکه بود مقیاس های نقشه هر چه باشد فاصله هر خط شبکه 10 سانتی متر و بطور موازی باید باشد .
شایان ذکر است شمالی که در نقشه های توپوگرافی انتخاب می گردد، شمال جغرافیایی ومتکی بر مختصات کشوری است علاوه بر آن در نقشه های معمولی شمال مغناطیسی وشمال خورشیدی نیز مور استفاده قرار می گیرد.
تعیین محل شمال جغرافیایی: تعیین شمال جغرافیایی که در نقشه های معتبر مورد استفاده قرار می گیرد توسط ستاره قطبی انجام می شود ودر بیشتر نقشه ها مختصات کشوری منطبق بر همین شمال می باشد.
تشخیص ستاره قطبی به این شکل است که شب هنگام که آسمان صافی داریم نقشه بردار روی زمین مستقر شده وبا دوربین به ستاره قطبی قراول برود، همان راستا وامتداد، شمال جغرافیایی را برای ما مشخص می نماید.
تعیین شمال مغناطیسی : شمال مغناطیسی توسط قطب نماهای مغناطیسی و عقربه مخصوص آن که دارای دو قطب است که یکی درجهت شمال ودیگری درجهت جنوب می ایستد ، تعیین می گردد. در نقشه برداریها اگر چنین شمال وجنوبی مورد نظر می باشد معمولاً از دوربین هایTs که دارای لمب مغناطیسی است استفاده می گردد.
شیب زمین هنگامی مسیر است که منحنی های یکنواخت داشته باشیم ولی برای تعیین شیب دو خط تراز در نقشه های توپوگرافی بایستی اختلاف ارتفاع دو خط تراز را بر فاصله قاطع دلخواه تقسیم کرد. برای اینکه حاصل به صورت درصد تعیین گردد می توان حاصل را درعدد100 ضرب نمود.
مثال:ABدر نقشه های مساوی 3cm است که روی زمین منحنی واقعی آن 6000=2000×3 خواهد بود.
شیب این خط بدین شکل محاسبه می گردد.
تعیین پروفیل های طولی وعرضی یک مسیر از روی نقشه های توپوگرافی:
نیمرخ طولی: منظور از نیمرخ طولی آنست که در یک مسیر مستقیم ومنحنی ویا شکسته بتوانیم پستی وبلندی های زمین را تعیین کنیم. این پروفیل نقش مهمی در ارزیابی ومطالعات داشته و نهایتاً با تعیین یک خط پروژه می توان ششیبهای مجاز وحداقل خاکبرداری وخاکریزی را اعمال نمود. برای این منظور مسیرAZ را انتخاب می کنیم. تهیه پروفیل طولی آن را آغاز می کنیم، معمولا مقیاس پروفیل های طولی در طول مطابق نقشه وعرض آن 10 برابر انتخاب می شود. سطح سنجش را کوچکترین رقوم منحنی که خط قطع کرده است فرض می نماییم.
جهت مطالعه مسیر ومیزان خاکبرداری وخاکریزی تنها پروفیل طولی نمی تواند جوابگوی باشد لذا لازم است درهر چند متری یک مقطع عرضی نیز برداشت شود برای این کار بایستی دریک نقطه از مسیر عمودی به طول لازم به طوریکه مسیر مذکور منصف آن باشد اخراج وپروفیل برداری می کنیم.
محاسبه سطح پروفیل عرضی جهت تعیین حجم خاکبرداری وخاکریزی:
در پروفیل عرضی که معمولا روی کاغذهای متری باید تهیه گردد این کار به سادگی قابل بررسی است چون مقیاس این گونه پروفیل ها چه در ارتفاع و چه در طول 100/1 می باشد و معمولاً هر یک متر روی پروفیل برابر یک سانیتمتر است و تمام Yi ها با واحد متر مربع درنظر گرفته می شود.
اگر تعیین حجم خاکبرداری یا خاکریزی بین دوپروفیل باشد کافی است مساحت دو پروفیل عرضی را محاسبه نماییم ومتوسط آنرا درطول بین دو نیمرخ ضرب کنیم که حجم منشور بین دو پروفیل عرضی حاصل پاسخ ماست.
اگر مساحت نیمرخ N را به S1 ومساحت نیمرخ عرضی (N+1) را به S2 نمایش دهیم وفاصله بین
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.