پایان نامه ارزیابی عملکرد بینایی
مقدمه:
تاريخچه مجموعه اي از اطلاعات ضروري است براي هر پزشك اطلاعات جمع آوري شده در تاريخچه كمك مي مي كند كه پزشك معايناتش را در جهت صحيح هدايت كند گرفتن شرح حال يا تاريخچه مخصوصا در ارزيابي بينايي كودكان از اهميت ويژه اي برخورداراست .
بر پايه اطلاعات جمع آوري شده در تاريخچه پزشكان ليستي از تست هايي كه نياز است انجام شود تهيه مي كنند و ترتيب انجام تست ها و حتي گاهي اوقات تشخيص بيماري هاي ممكن مي شود، البته به شرطي كه اطلاعاتي كه در تاريخچه جمع آوري شده درست باشد.
در كل والدين مشاهده گرهاي خوبي هستند اما ضرورتاً مشاهداتشان درست نيست. به عنوان مثال: يكي از والدين گزارش مي كند كه چشمهاي بچه اش تقاطع پيدا كرده و به سمت داخل حركت مي كند اما زماني كه از آنها پرسيده مي شود كه كدام چشم تقاطع پيدا مي كند آنها مطمئن نيستند.
زماني كه والدين چنين گزارشي مي دهند بايد به آنها اعتماد كنيم. مگر تا وقتي كه بتوانيم خلافش را ثابت كنيم.
پزشكي كه بدون وجود يك تاريخچه خوب كار مي كند (به عنوان مثال فرزند خوانده ها ، بچه هاي سر راهي ، و يا بچه اي كه به ملا قات بستگان خود رفته و در اين حالت بستگان از تاريخچه او مطمئن نيستند) نمي تواند تصميم هاي درستي بگيرد و نيازمند بررسي بيشتر است تا تشخيص هاي غلط را رد كند.
در مورد بيماراني كه براي معاينه چشمهايشان مراجعه مي كنند اولين و مهمترين سوالي كه بايد از او بپرسيم اين است كه شكايت اصلي شما چيست؟ و يا مشكلي كه شما متوجه اش شده ايد چيست؟ و يا نگراني شما براي چيست؟ و يا دليلي كه شما در اينجا هستيد چيست؟
معمولاً دانشجوها ومبتدي ها در سوالاتي كه از بيمار مي پرسند خيلي طفره مي روند و شروع به پرسيدن سوالاتي در مورد بارداري وزن در هنگام تولد، و غيره مي كنند كه اساساً مهم هستند اما نه در ابتدا.
مطمئن شويد كه مشكل اصلي را فهميده ايد چون اين تكه كوچك از اطلاعات (يعني مشكل اصلي بيمار) نقطه شروع و مسيري را كه بايد طي كنيد را تعيين مي كند.
هر چيزي كه در معاينه بدست مي آوريد به خاطر بسپاريد.
شما بايد هميشه به عقب برگرديد و دوباره از نگراني هاي اوليّه بيمار سوال كنيد(براي مثال از شكايت اصلي جويا شويد).
بعد از اينكه علت اصلي مراجعه بيمار را متوجه شديد مي توانيد در مورد جنبه هاي ديگر تاريخچه سوالاتي بپرسيد.
در مورد بچه ها بهتر است پرسشنامه اي براي والدينشان بفرستيم كه آن را در خانه پر كنند و قبل از معاينه تحويل دهند. اين روش ايده آلي است و دليلش اين است كه زماني كه يكي از والدين در اتاق انتظار در حالي كه بچه گريه مي كند و يا دور اتاقي مي دود سعي مي كند كه پرسشنامه را پر كند اين روش بسيار مشكل و وقت گير است.
اما در منزل والدين مي توانند بعد از خواب بچه بنشيند و مشتركاً به سوالات جواب دهند.
بنابراين اطلاعات جمع آوري شده در تاريخچه به همراه اطلاعات مشترك والدين قابل قبول تر خواهد بود، به ويژه زماني كه بيش از يك بچه در خانواده باشد و در اين حالت واقعيت مي تواند به سادگي گيج كننده باشد. سپس در پرسشنامه به دكتر پس داده مي شود و دكتر آن را قبل از معاينه بررسي مي كند با انجام اين كار چشم پزشك يا اپتومتريست مي تواند بفهمد كه شكايت اصلي بيمار چيست . هم چنين مي تواند تاريخچه پزشكي و تولد كودك را بررسي كند. بنابراين مجموعه اي از تشخيص هاي احتمالي را بدست مي آورد و يك استراتژي رابكار مي گيرد .
(يعني يك سري از آزمايش هايي كه بايد انجام شود وترتيب انجام تستها) اين كار فرصت محدودي كه در هنگام معاينه يك كودك داريد را به حداكثر مي رساند بچه ها( مخصوصاً بچه هاي كوچكتر) فقط براي يك مدت محدود به تست ها توجه كرده و همكاري مي كنند و زماني كه شما از اين مدت محدود تجاوز كنيد نمي توانيد اطلاعات خوبي بدست آوريد . اگر از زمان ابتداي معاينه به جاي زمان گرفتن تاريخچه استفاده كنيم ممكن است وقت مفيد بسياري را كه مي توانستيم براي معاينه بچه داشته باشيم را محدود كنيم .
فرستادن فرم تاريخچه و مطلع ساختن والدين از اينكه بايد آن را قبل از روز معاينه پر كرده و پس بفرستيد روش خوبي است .
فرم تاريخچه اي كه براي والدين فرستاده مي شود بايد به صورت ليستي باشد كه در هر زمان ممكن والدين بتوانند آن را چك كرده و علامت بزنند و اين بهترين حالت ايست .
چون بيشتر سوالات نمي توانند در قالب اين ليست پاسخ داده شوند بنابراين در پايان هر بخش فضايي را اختصاص دهيد تا خانواده ها توضيحات لازم را بدهند.
اينجانب از يك تاريخچه هفت صفحه اي ، طوري كه همه جوابها نيازمند نوشته شدن بود استفاده كردم. به طور ثابتي اولين صفحه كامل نوشته شده بود و در صفحات بعدي سوالات كم و كمتري پاسخ داده شده بود تا جايي كه وقتي به آخرين صفحه رسيدم چيزي نوشته نشده بود تغيير دادن پرونده تاريخچه بيمار به يك پرسشنامه اطلاعات بسيار جامع تري را توسط والدين براي هر بيمار فراهم مي كند.
گاهي اوقات زماني كه تاريخچه با پست فرستاده شده و سپس به مطلب برگشت داده مي شود و قبل از معاينه توسط دكتر بررسي مي شود مسائل حل نشده اي باقي مي ماند. كه در اين صورت ممكن است تشريح بعضي از اطلاعات موجود در تاريخچه در زمان ويزيت فرد مي باشد. اما اين روش به طور قابل ملاحظه اي زمان كمتري را نسبت به موقعي كه از پرسشنامه استفاده نمي شود صرف مي كند.
بنابراين اگر چه چك كردن تاريخچه بدست آمده از پرسشنامه ضروري است اما اين نبايد به طور قابل توجهي معاينه را مختل كند مخصوصاً اگر محرك مناسبي در اتاق معاينه براي بچه وجود داشته باشد. كه باعث شود معاينه راحت تر شود.
پيش بيني مي كنيم در آينده خيلي نزديك جايگزيني فرم تاريخچه روي وب سايت ساختن خانواده ها از تاريخچه ي بچه ها و پس فرستادن اين فرم ها به صورت الكترونيكي كارساز خواهد بود. در اين حالت حتي چك دقيق تاريخچه مي تواند قبل از روز معاينه انجام شود.
تجربه شخصي من در كار با بچه ها اين است كه بيشتر والدين فقط زماني كه مشكلات خاصي براي بچه هايشان پيش مي آيد مراجعه مي كنند تا بينايي آنها ارزيابي شود. اگر چه تعدادي از والدين نيز بچه هايشان مخصوصاً نوزادان و اطفال نوپا را براي ارزيايي روزمره بينايي مي آورند تا مطمئن شوند كه همه چيز خوب و در حال رشد طبيعي خود است، اما هنوز هم كمترين دليلي است كه بچه ها براي معاينه آورده مي شوند.
دلايل مكرري كه والدين نوزادان و كودكان نوپا را براي معاينات چشمي مي آورند شامل موارد زير است:
1) استرابيسم واقعي يا تصور شده (براي مثال چين اپي كانتوس پهن و يا ايزوتروپي كاذب)
2) انسداد مجراي اشكي – بيني
3) ورم ملتخمه
4) نزديك شدن بسيار به چيزي كه به آن نگاه مي كنيم .
5) چرخش مداوم چشمها
6) داشتن تاريخچه خانوادگي قابل توجه در مورد مشكلات بينايي
7) فكر ثانويه
8) نقص در ديد قبل از مدرسه و در حين ورود به مدرسه
9) عملكرد ضعيف در مدرسه ؛ مسائل مربوط به خواندن
10) رجوع كردن به يك درمانگر متخصص.
بعد از اينكه شكايت اصلي را پيدا كرديد توجه خود را به تاريخچه پزشكي متمركز سازيد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.