پایان نامه تاثير يک دوره تمرين يوگا و ايروبيک بر منتخبي از پارامترهاي بيومکانيکي زنان
فهرست محتوا
فهرست مطالب
- فصل اول: کلیات پژوهش
- مقدمه 3
- 1.1. بیان مسئله 3
- 2.1. اهمیت و ضرورت انجام تحقیق. 5
- 3.1. اهداف تحقیق. 5
- 4.1. فرضیات تحقیق. 6
- 5.1. پیشفرضهای تحقیق. 6
- 6.1. قلمرو تحقیق. 6
- 1.6.1. محدوده تحت کنترل محقق. 6
- 2.6.1. محدوده خارج از کنترل محقق. 7
- 7.1. واژهها و اصطلاحات.. 7
- فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه پژوهش
- مقدمه 10
- بخش اول مبانی نظری. 10
- 1.2. تاریخچه ایروبیک… 10
- 2.2. معرفی ایروبیک طبقه بندی آن. 10
- 3.2. اهمیت ایروبیک… 11
- 4.2. یوگا 11
- 5.2. چند نظریه در خصوص تاریخچه یوگا 13
- 6.2. یوگ چیست؟ 13
- 7.2. تمرینات یوگا چگونه است؟ 13
- 8.2. فواید یوگا 14
- 9.2. چهار روش آموزشی یوگا 15
- 10.2. بیومکانیک… 16
- 1.10.2.توان. 17
- 2.10.2. انعطاف پذیری. 17
- 3.10.2. تعادل. 18
- 4.10.2. چابکی. 18
- 5.10.2. استقامت عضلانی. 18
- 11.2. بخش دوم: پیشینه تحقیق. 19
- 1.11.2. خارج از کشور. 19
- 2.11.2. داخل کشور. 20
- 3.11.2. جمع بندی. 21
- فصل سوم: روش شناسی پژوهش
- مقدمه 24
- 1.3. روش تحقیق. 24
- 2.3. جامعه آماری. 24
- 3.3. نمونه آماری و روش نمونه گیری. 24
- 4.3. ابزار اندازه گیری. 24
- 5.3. ملاحظات اخلاقی. 24
- 6.3. متغیرهای تحقیق. 24
- 7.3. روش جمع آوری اطلاعات.. 25
- 8.3. برنامه تمرینی. 29
- 9.3. روش آماری. 39
- فصل چهارم: یافتههای پژوهش
- 1.4. مقدمه 41
- 2.4. آمارههای توصیفی متغیرهای سن، قد و وزن افراد نمونه 41
- 3.4. سنجش نرمال بودن توزیع متغیرها 41
- 3.4. فرضیههای پژوهش.. 42
- فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
- مقدمه 50
- 1.5. خلاصه تحقیق. 50
- 2.5. بحث و بررسی. 50
- 1.2.5. هدف اول: تاثیر یک دوره تمرین هشت هفتهای یوگا بر منتخبی از پارامترهای بیومکانیکی زنان 30 تا 40 سال بود. 50
- 2.2.5. هدف دوم: تاثیر یک دوره تمرین هشت هفتهای ایروبیک بر منتخبی از پارامترهای بیومکانیکی زنان 30 تا 40 سال بود. 52
- 3.2.5. هدف سوم مقایسه یک دوره تمرین هشت هفتهای یوگا و ایروبیک بر منتخبی از پارامترهای بیومکانیکی زنان 30 تا 40 سال بود 53
- 3.5. نتیجه گیری. 54
- 4.5. پیشنهادات تحقیق. 54
- 1.4.5. پیشنهادات بر خاسته از تحقیق. 54
- 2.4.5. پیشنهادات برای تحقیقات آینده 55
چکیده:
هدف کلی این پژوهش تاثیر یک دوره تمرین هشت هفتهای یوگا و ایروبیک بر منتخبی از پارامترهای بیومکانیکی زنان 30 تا 40 سال بود. نوع تحقیق نیمه تجربی بوده و آزمودنی ها را 36 نفر از زنان مجموعه ورزشی جشنواره منطقه 4 تهران با میانگین سنی 7/36/34 سال، قد 8/51/162 سانتیمتر و وزن 9/107/66 کیلو گرم تشکیل دادند که به روش نمونه گیری هدفمند (در دسترس) انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 12 نفره یوگا، ایروبیک و کنترل تقسیم شدند. برای دو گروه یوگا و ایروبیک برنامه های تمرینی به مدت هشت هفتهٔ سه جلسه ای اجرا شد و گروه کنترل در این مدت تمرین خاصی نداشتند و به کارهای روزمره خود پرداختند. از هر سه گروه قبل و بعد از دوره تمرینی آزمون های زیر گرفته شد. از تختهٔ انعطاف پذیری برای اندازه گیری انعطاف، آزمون دراز و نشست برای اندازه گیری استقامت عضلانی، آزمون سارجنت برای اندازه گیری توان بی هوازی، آزمون لک لک برای اندازه گیری تعادل ایستا، تاندم برای اندازه گیری تعادل پویا و آزمون 9*4 برای اندازه گیری چابکی استفاده شد. از آزمون کلموگروف اسمیرنف به منظور بررسی نرمال بودن توزیع دادهها، آزمون t مستقل، t همبسته برای آزمودن فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج نشان داد بجز توان بی هوازی در گروه یوگا، همه مولفه ها در هر دو گروه یوگا و ایروبیک بهبود معناداری نسبت به گروه کنترل پیدا کردند. همچنین توان بی هوازی، استقامت عضلانی و چابکی گروه ایروبیک نسبت به گروه یوگا بهبود بیشتری یافتند.
لغات کلیدی: یوگا، ایروبیک، زنان
فصل اول
(کلیات پژوهش)
مقدمه
ماشینی شدن سبک زندگی و حصول فناوریهای مدرن، فقر حرکتی را در زندگی امروزی به همراه داشته است. این فقر حرکتی و کم تحرکی جنبههای مختلف جسمی، روانی و عاطفی زندگی افراد را تحت تاثیر قرار میدهد. بنا به گزارش سازمان بهداشت جهانی سال (1996)، 60 تا 80 درصد مردم جهان فعالیت کافی و مناسب ندارند و این شیوه زندگی بی تحرک و بدون فعالیت ورزشی یکی از دلایل عمده مرگ و میر و ناتوانی است که بیش از دو میلیون مرگ و میر را در سال به دنبال داشته است (نیک نژاد، 1375). به لحاظ اینکه هنوز شرکت زنان و مردان در ورزش برابری حاصل نشده است، عدم و یا کاهش شرکت زنان و دختران در فعالیتهای ورزشی به عنوان یک چالش هزاره سوم مطرح میشود. از منظر فیزیولوژیکی زنان میتوانند تا حدودی با انجام کارهای روزمره از جمله کارهای خانهداری تا حدودی فعالیت بدنی داشته باشند اما برای داشتن بدنی سالم و روحیه مناسب انجام فعالیتهای جسمانی بیش از اینها نیاز است. امروزه نقش زنان به عنوان بیش از نیمی از منابع انسانی نه تنها از موضوعات و اهداف اساسی توسعه اجتماعی و اقتصادی هر کشور به شمار میرود بلکه ابزاری موثر در تحقق دیگر اهداف توسعه است، از این رو یکی از شاخصهای توسعهیافتگی یک کشور میزان مشارکت و نقشی است که زنان در آن کشور دارا هستند. یکی از راهکارهای استیلاء بر این معضل انجام فعالیتهای ورزشی است که به عنوان یک ابزار چند بعدی تاثیر گستردهای در زمینههای بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، گذران اوقات فراغت و تفریحات سالم، و ایجاد نشاط و شادابی دارد. در این تحقیق در نظر است تا تاثیر یک دوره هشت هفتهای یوگا و ایروبیک بر برخی پارامترهای بیومکانیکی زنان 30 تا 40 سال مورد بررسی قرار گیرد.
1.1. بیان مسئله
ورزش زنان، امروزه به عنوان یکی از موضوعات اساسی مطرح در حیطه ورزش است. تحقیقات نشان داده است که پرداختن به ورزش و فعالیتهای بدنی در زنان تاثیر عمیقی بر دوران بارداری، شیردهی و سلامت دوران کهنسالی خواهد گذاشت. عدم تحرک جسمانی زنان به منزله محروم شدن بخش مهمی جامعه از سلامتی و بهداشت جسمانی و روانی و شادابی است که صدمات جبران ناپذیری را برای جامعه به همراه خواهد داشت. با توجه به نقش محوری ورزش در سلامت زنان به عنوان مادران جامعه و به تبع آن سلامت فرزندان این موضوع باید بررسی و زمینههای حضور پر رنگتر آنان در عرصههای ورزش فراهم شود (میرغفوری و همکاران، 1388). طی 50 سال گذشته مطالعات زیادی به آگاهی ما درباره سلامتی و فعالیتهای جسمانی افزوده است. سلامتی جسمانی زنان جوان مسئله بنیادی و حیاتی است که سلامت و تندرستی افراد جامعه را تضمین میکند. یکی از راههای افزایش ظرفیت کارایی بدن، فعالیتهای جسمانی است که باید به عنوان بخش مکملی از برنامههای تعلیم وتربیت در آید
(فاضلی فر، 1386).
امرزه کمتر کسی است که نام ایروبیک و یوگا را نشنیده باشد. یوگا شناختی بی واسطه و مستقیم از ژرفای هستی فرد و هماهنگ با قوانین طبیعت است. تمرینات منظم یوگا هم باعث بهبود تواناییهای جسمی و هم منجر به افزایش نیروهای ذهنی فرد میشود (هیلتمن، ریچارد، 1371). “یوگا” به مجموعهای از تمرینات فیزیکی وضعیت گزینی (آسانا)، تمرینات کنترل شدة تنفسی (پرانایاما) و تمرینات رهاسازی و تن آرامی (شاواسانا) گفته میشود (ویلین[1] و همکاران، 2005). که شامل یک سری کامل تمرینات کششی، استقامتی و تعادلی و انعطاف پذیری به همراه تمرکز و کنترل تنفس است. برای ورزش یوگا فواید زیادی برشمرده شده است که از جمله میتوان کمک به افزایش دامنه حرکتی مفاصل (کنت هوارد، 1384) کاهش فشار خون، کاهش سرعت تنفس، بهبودوضعیت قلبی عروقی، افزایش انعطاف پذیری، استقامت عضلانی، تعادل و قدرت (فن وچن[2]، 2011)، افزایش چابکی، توان و سرعت (ویشو[3]، 2011)، کاهش دردهای کمری ستون فقرات، دردهای قاعدگی، تنشهای عمومی عصب و عضله و دردهای ناشی از کهولت سن (راب[4]، 2002) نام برد. “ایروبیک”ورزش مردم پسندی است که تلفیقی از حرکات موزون و متنوع همراه با موزیک است و در میان بانوان ایرانی رواج پیدا کرده است (ویسی، 1388). فواید زیادی برای ایروبیک از جمله افزایش استقامت قلبی- عروقی، کاهش وزن، مبارزه با افسردگی، هماهنگی عصب- عضله، بهبود چابکی، تعادل، قدرت، استقامت و کاهش چربی زیر پوستی عنوان شده است (شهیدی، 1370)، (شاهانا[5]، 2010). استقامت و توان عضلانی، انعطاف پذیری و تعادل متناسب در اندام و ساختار جسمانی میتواند نقش مهمی در زندگی سالمتر زنان و برحذر بودن از بسیاری از آسیبها که در طول عمر ممکن است با آن مواجه شوند، داشته باشد. در بررسی مشخصتر پنج مولفه بیومکانیکی تعادل، انعطاف پذیری، چابکی، استقامت و توان بی هوازی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. نخست “تعادل” که نقش عمدهای در انجام فعالیتهای حیاتی دارد و موجب استفاده بهینه از انرژی مورد نیاز بدن میگردد، “انعطاف پذیری” که در فقدان آن بدن دچار خشکی مفاصل و بسیاری از آسیبهای دیگر میگردد و “استقامت” که یکی از مهمترین عوامل در کسب سلامتی جسمانی است
(صادقی، 1385). از آنجایی که ورزش یوگا و ایروبیک هر دو به عنوان ورزشی کم هزینه، قابل اجرا جهت کلیهٔ سنین و با کمترین وسایل و امکانات قابل اجرا بوده و میتوانند تاثیر بسزایی بر سلامت گروهها و اقشار جامعه بخصوص زنان جوان و مادران داشته باشند، در این تحقیق تلاش خواهد شد به این پرسش پاسخ داده شود که آیا یک دوره تمرین هشت هفتهای یوگا و ایروبیک بر برخی پارامترهای بیومکانیکی زنان 30 تا 40 سال تاثیرگذاراست؟
2.1. اهمیت و ضرورت انجام تحقیق
ارتباط بین تندرستی و وضعیت جسمانی و همچنین اثرات سلامت بخش ناشی از وضعیت خوب بدنی بر کسی پوشیده نیست. وضعیت بدنی اساس تمام حرکات انسان و معیاری برای کارایی فرد در انجام فعالیتهای مختلف میباشد. آنچه زیربنای تمام فعالیتهای حرکتی انسان را تشکیل میدهد، میزان آمادگی جسمانی بدن است از این رو داشتن آمادگی جسمانی بالا نه تنها در انجام حرکات بنیادی ما را یاری میدهد بلکه در یادگیری مهارتهای ورزشی نیز موثر است. وضعیت مطلوب پیکری، بیومکانیکی، روانی، فیزیولوژیکی و ساختار اسکلتی سالم زنان جوان مساله بنیادی و حیاتی است که سلامت وتندرستی افراد جامعه را تضمین میکند. افزایش ظرفیت کارایی بدن جز از راه تربیت بدنی و فعالیتهای حرکتی از هیچ برنامه تربیتی دیگر حاصل نخواهد شد (فاضلیفر، 1386). در همین راستا، وضعیت مطلوب پیکری و بیومکانیکی یکی از مسائل بنیادی و حیاتی در سلامت و تندرستی زنان به عنوان نیمی از قشر جامعه، است. امروزه سبک زندگی آپارتمان نشینی بویژه در شهرهای بزرگ و پر ازدحام آثار منفی از جمله کاهش سطح فعالیت جسمانی بویژه در بین زنان را به دنبال داشته است. تصور میشود تمرینات یوگا که شامل یک سری تمرینات جسمانی به همراه تنفس و تنظیم تنفس است و ایروبیک که یک سری حرکات ریتمیک موزون را شامل میشود علاوه بر آرامش بخش و نشاط آور بودن زمینه ساز ارتقاء وضعیت برخی پارامترهای بیومکانیکی در افراد باشد.
پیش از این تحقیقات ارزشمند و مفیدی در خصوص یوگا و ایروبیک بصورت مجزا و موردی در داخل و خارج کشور صورت پذیرفته است که همه آنها بصورت مقطعی و در جوامع مختلف بوده است، که به دلیل پراکنده بودن، این پژوهشها جامع و فراگیر نیست و قابل تعمیم به طبقه خاصی از جامعه نمیباشد. از طرفی جمله معروف “عقل سالم در بدن سالم” گویای این واقعیت است که افراد با داشتن جسم و روح سالم میتوانند حضور فعال و مفیدتری در زندگی خانوادگی و در جامعه داشته باشند و در انجام وظایف محوله و نیز حل مشکلات جاری زندگی توانمندتر باشند. لذا با این رویکرد که آیا تمرینات یوگا و ایروبیک باعث بهبود وضعیت جسمانی زنان از منظر بیومکانیکی خواهد شد، یا خیر، انجام این تحقیق اهمیت و ضرورت مییابد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.