پایان نامه توزيع برق داخلی نيروگاه سيکل ترکيبی قم
فهرست: صفحه
پيشگفتار
مقدمه
فصل اول: معرفي نيروگاه سيكل تركيبي قم
فصل دوم :بررسي نقشه تك خطي نيروگاه قم
فصل سوم :بارهاي مصرفي در سيستم مصرف داخلي
فصل چهارم:كابل هاي نيرو گاهي وتعيين سطح مقطع كابلها
ضميمه 1:جداول انتخاب وسايل حفاظتي سيستم الكتريكي
ضميمه 2:جداول سطح مقطع مصارف فشار متوسط
ضميمه 3:جداول سطح مقطع مصارف فشار ضعيف
ضميمه 4: نقشه هاي تك خطي ومصارف نيروگاه قم
منابع ومآخذ :
پيشگفتار:
صنعت برق به خاطر نقش زير بنای و وابستگی زيادی که به کليه عوامل موثر در رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی دارد صنعتی پوياست و اجرای طرح های اساسی انتقال و توزيع نيروی برق نياز به برنامه ريزی و آينده نگری دارد . از سوی ديگر با توجه به رشد روز افزون جمعيت ، پيشرفت صنعتی کشور ما نياز به انرژی الکتريکی پيوسته با رشد حداقل 7 درصد مواجه است و در اين راستا احداث نيروگاه های جديد از يک سو و همچنين بهينه سازی نيروگاه های موجود ضروری است . در صنعت برق ترکيب انواع نيروگاه ها و ساختار آنها در تامين مطمئن حداکثر بار و انرژی الکتريکی مورد تقاضا با حداقل هزينه توليد دارای اهميت بسياری است . اگرچه نوع انرژی اوليه در دسترس و هزينه تمام شده آن نقش اصلي را در انتخاب انواع نيروگاه ها باز می کند ولی تامين سريع تقاضا و جلوگيری از تحميل هزينه سنگين خاموشی به اقتصاد کشور محدوديت های منابع مالی به ويژه ارز خارجی ، نرخ بهره برداری ، عوامل زيست محيطی و بالاخره ضرورت های اقتصادی يا سياسی در فرآيند انتخاب اثر مهمی دارد . از طرفی تامين مطمئن قدرت مورد نياز مشترکان بويژه در شبکه سراسری ، مستلزم تنظيم برنامه زمان بندی دقيق برای تعميرات ادواری ، پيش گيرانه و … است .
ضريب ذخيره برق در حالت مطلوب بايد از 10 درصد فعلی به سطح 30 درصد افزايش يابد و برای دست يافتن به اين رقم بايد ضريب توسعه نيروگاه ها ، بيش از رشد مصرف برق باشد ، در حال حاضر ميزان توليد انرژی الکتريکی در کشور در سال جاری بيش از 142 ميليارد کيلو وات ساعت بر آورده شده است .
سهم نيروگاه های غباری در قدرت کشور 2/54 درصد – نيروگاه های گاری و سيکل ترکيبی 2/23 درصد و نيروگاه های برق آبی 7/9 درصد و بالاخره نيرو گاه های ديزلی وزارت نيرو 9/2 درصد است .
در صنعت برق با دو معضل همواره روبرو هستيم :
اولا : قدرت اسمی واحدهای نيروگاهی برق معمولا توسط سازنده ، بر اساس شرايط متعارف به شيوه ايده آل تعيين می شود ولی در عمل قدرت ياد شده تحت تاثير شرايط محيطی ( ارتفاع محل نصب از سطح دريا ، درجه حرارت و رطوبت نسبی ) و همچنين فرسودگی و تغييرات نوع و کيفيت نوع و کيفيت سوخت قابل استفاده نيست . تلفات قدرت عملی با اسمی در مورد توربين های گانه محسوس تر از انواع نيروگاههای حرارتی برق – آبی و ديزلی است .
ثانيا : از مجموع انرژی الکتريکی توليد شده به طور متوسط بالغ بر 5 درصد آن به مصرف داخلی رسيده و 95 درصد آن به شبکه های انتقال برق تحويل مي شود . نزديک به 4 درصد انرژی الکتريکی نيز در شبکه های انتقال و نرديک به 10 درصد در شبکه های فوق توزيع برق به صورت گرما اتلاف می شود . بنابراين نزديک به يک پنجم ظرفيت تاسيسات توليد سوخت معرفی و به طور کلی هزينه های تامين برق به مصارف داخلی و اتلاف در شبکه تعلق می گيرد .
بنابراين انرژی فروش رفته به مشترکين برق در عمل مستلزم توليد نزديک به 2/1 برابر نياز معرف است .
در همين راستا و با توجه به اينکه نيروگاه های سيکل ترکيبی از جمله نيروگاه های با راندمان بالا می باشند و از آنجا که توجه حداکثر سازندگان را به خود معطوف داشته است .
ايجاب می کند جهت بهينهد سازی عملکرد آن کوشيد . تا اولا : بتوان اين نيروگاه ها را با هزينه کمتری راه اندازی نمود و ثانیا بتوان با کم کردن « مصرف داخلی » ، راندمان و همچنين توليد انرژی را افزايش داد واين ميسر نخواهد بود مگر آنکه اجزاء و نحوه عملکرد آنها را شناخت تا بتوان با نگرش دقيق تری هر يک از اجزاء را انتخاب نمود.
مقدمه :
عموما در نيروگاه های برق ، سيستم توليد انرژی به صورت خود کار انجام می شود . و برای اين منظور به تجهيزات کمکی نياز است . با طراحی مناسب اين تجهيزات ، نه تنها راه اندازی قسمت های اصلی نيروگاه ها مهيا می شود ، بلکه موجبات مکانيزه شدن سيکل نيروگاه نيز فراهم می گردد . اين تجهيزات بسته به نوع نيروگاه ها متنوع هستند . البته بيشترين تجهيزات کمکی در نيروگاه ها ، مربوط به نيروگاه های بخاری می باشد .
اصولا مصرف بخشی از انرژی توليدی نيروگاه های برق جهت در مدار ماندن وادامه کار واحدها لازم و ضروری است . از اين جهت نيروگاه های برق با يک سری مصارف ، به نام مصارف داخلی رو به رو هستند . اين مصارف داخلی درصدی انرژی توليدی نيروگاه ها را به خود اختصاص می دهند . همان گونه که نوع و سيستم های تجهيزات کمکی در نيروگاه های مختلف ، متفاوت است از نظر ميزان انرژی مصرفی هم اختلافات نا چيزی بين نيروگاه های برق آبی کمترين و مصارف داخلی نيروگاه های بخار بيشترین مقدار را دارند که اين مصارف را می توان به صورت تقريبی زير بيان نمود :
- مصرف داخلی نيروگاه های برق آبی : 4/0- 2/0 درصد
- مصرف داخلی نيروگاه های گازی :7/0- 5/0 درصد
- مصرف داخلی نيروگاه های ديزلی :5-2 درصد
- مصرف داخلی نيرو گاه های بخاری : 5/6 – 5/4 درصد
- مصرف داخلی نيروگاه های سيکل ترکيبی : 3- 4/2 درصد
لازم به ذکر است که مصرف داخلی نيروگاه های بخاری و سيکل ترکيبی با توجه به نوع سيستم خنک کنندگی فرق می کند .
مصرف داخلی نيروگاه گازی
در حال حاضر در کل صنعت برق ايران بيش از 130 واحد توربين گازی صنعتی بزرگ ( با قدرت های بين mw25 تا mw5/ 147 ) و بيش از 20 دستگاه توربين گازی سبک با قدرت های بين mw1 تا mw5/7 در حال کار هستند . همچنين تعداد زيادی نيروگاه گازی به صورت منفرد و يا کاربرد در نيروگاه های سيکل ترکيبی در دست راه اندازی و نصب است . لازم به ذکر است که کم بودن مصارف داخلی و تلفات نيروگاه ها به طور وسيع در شبکه های قدرت وجود ندارد علت آن است که هر چند تلفات الکتريکی واحدهای توربين گازی کم است . ولی در عمل مقداری از نيازهای مصارف داخلی و نگهداری واحد ، به شکل نيروی مکانيکی توسط توربين توليد ، و توسط کمپرسور ، جذب می گردد . در واقع کمپرسور اصلی واحد ، بخشی از نيازهای خود را مستقيما از طريق توربين گازی تامين می کند و بقيه تلفات داخلی الکتريکی ، به مصرف تجهيزات کمکی می رسد . به عبارت ديگر ، بازده نيروگاه های گازی بسيار کم و نمی توان به مزايای کم بودن تلفات داخلی و ارزان بودن آن زياد توجه نمود .
بازده اين واحدها در حال حاضر برای واحدهای با قدرت بيش از mw100 و در بار کامل حدود %32 می باشد . در حالی که بازده واحدهای نصب شده در ايران حداکثر 27% است که مقدار اين بازده هم با کثيف شدن فيلتر هوای کمپرسور و پره های توربين کاهش می يابد .
از تجهيزات کمکی نيروگاه های گازی می توان به تجهيزات راه انداز نيروگاه – پمپ انتقال سوخت ، پمپ های فشار قوی سوخت ، پمپ های روغن هيدروليک و روغن کاری ، فن های خنک کننده ، آب – پمپ گردش آب و بعضی از اين مصارف نيز توسط اتصال مکانيکی جعبه دنده ، نيروهای خود را مستقيما از محور توربين گازی دريافت می کنند که در اين صورت ، جزء مصارف الکتريکی محسوب نمی شوند . همچنين در بعضی از واحدهای گازی که از سيستم تحريک استفاده می کنند ، قدرت معرفی تحريک را نيز بايد جزء مصرف داخلی منظور نمود که در اين حالت ، با افزايش 5% در مصارف داخلی مواجه خواهيم بود .
فصل اول
معرفی نيروگاه سيکل ترکيبی قم
نيروگاه سيکل ترکيبی قم به منظور تامين بخشی از انرژی الکتريکی کشور و همچنين تقويت پايداری شبکه و بهبود افت ولتاژ بخصوص در قسمت مرکزی شبکه سراسری و نيز کاهش تلفات انرژی در زمينی به مساحت 220 هکتار در کيلومتر 15 جاده قم – اراک احداث شده است .
قرارداد ساخت اين نيروگاه در تاريخ 9/2/69 بين شرکت منطقه ای تهران وابسته به وزارت نيرو و شرکت صنايع سنگين ميتسو بيشی ژاپن منعقد گرديد . اين نيروگاه شامل 4 واحد گازی هر يک به قدرت 5/128 مگا وات در شرايط استاندارد بوده و در ژنراتور دارای ولتاژ 8/13 کيلو ولت و ضريب قدرت 8/0 پس فاز می باشد .
ولتاژ خروجی هر ژنراتور از طريق يک ترانسفورماتور افزاينده با نسبت تبديل 13.8KV به 230KV و قدرت ظاهری در شرايط ISO ، 126 مگا ولت آمپر به پست 230 کيلو ولت مجاور واحدهای گازی وصل می گردد . در ضمن با استفاده از 4 بويلر بازارياب حرارتی و گرمای حاصل از دود خروجی از توربينهای گازی نيز 200 مگا وات توان الکتريکی توسط دو توربين بخار توليد می گردد که در نتيجه ظرفيت کل نيروگاه در مجموع 714 مگا وات می باشد .
سوخت اصلی نيروگاه گاز طبيعی و سوخت دوم آن گازوئيل است که واحدها ميتوانند با هر کدام از سیوختهای فوق و يا مخلويی از هر دو کار کنند . سوخت گازوئيل از طريق اطستگاه تخليه سوخت وارد تانک زير زمينی به ظرفيت 80 متر مکعب شده و توسط 2 پمپ به تانک اصلی به ظرفيت 35 ميليون ليتر تخليه می شود و سوخت گاز توسط خط لوله گاز از طريق ايستگاه تقليل فشار با ظرفيت 000/125 متر مکعب نرمال در ساعت به واحدها متصل شده و مورد بهره برداری قرار می گيرد .
معمولا در فصولی از سال ( زمستان ) که مصرف گاز داخل شهر بالاست نيروگاه از سوخت گازوئيل استفاده می کند .
پست 230 کطلو ولت نيروگاه با باس بارهای قابل انعطاف ( سيمی ) و اسکلت فلزی شامل کليه تجهيزات الکتريکی لازم به صورت 5/1 کليد طراحی شده و انرژی الکتريکی نيروگاه را به شبکه منتقل می نمايد .
اين پست دارای 2 ترانس 63 /230 کيلو ولت هر کدام به قدرت 160 مگا ولت آمپر می باشد که خروجی اين ترانسها وارد پست 63 کيلو ولت ديگری که در مجاورت نيروگاه احداث شده است می شود و به منظور راه اندازی نيروگاه و مصارف داخلی آن و بعضی مصارف اضطراری دو خروجی از اين پست 63 کيلو ولت از طريق دو ترانس سرويس (STATION TRANS ) با نسبت تبديل 3/6/63 کيلو ولت به باس ولتاژ متوسط (M.V ) واقع در ساختمان COMMON يا مشترک نيروگاه وصل شده است.
الف ) مشخصات جغرافيايی نيروگاه قم
a ) موقعيت : نيروگاه سيکل ترکيبی قم در 15 کيلومتری جاده قم – اراک واقع شده است.
b ) شرايط اقليمی :
– ارتفاع : 1022 متر بالاتر از سطح دريا
– فشار بارو متريک 0.91 اتمسفر
– درجه حرارت محيط : ماکزيمم 45C و مينيمم -120C
– رطوبت نسبی : ماکزيمم 93% و مينيمم 13%
– ميزان بارندگی : ماکزيمم 35mm/year و کل 144mm/year
– سرعت باد :100Km/hr
ب ) مشخصات کلی و عمومی نيروگاه گازی قم
واحد توربين گاز : نوع ، يک سيکل ، تک شيفت ، HEAVY DUTY ، صنعتی ، مدل MW701D
a ) کمپرسور : نوع جريان محوری تعداد مراحل : 19 مرحله
- b) اتاق احتراق : نوع : لوله ای CANNULAR تعداد بسکت 18 عدد که دورادور محور توربو کمپرسور قرار گرفته اند .
c ) توربين : نوع جريان محوری ، عکس العملی و تعداد مراحل آن 4 مرحله . دور نامی 300rpm و جهت چرخش در جهت حرکت عقربه های ساعت از طرف کوپلينگ ( مشاهده از طرف ژنراتور ) .
SET اوراسپيد تريپ (110%+10%)3300+30rpm وزن روتور توربين گاز تقريبا 56 تن .
الف ) برای جلوگيری از اثرات سوء انسباط حرارتی (TERMAL EXPANTION) ناشی از حرارت توربين گاز ، ژنراتور در طرف کمپرسور قرار گرفته است . نيروی محوری روتور به يک تراست بيرنگ THRUST BEARING که در انتهای روتور طرف توربين قرار دارد ، منتقل می شود .
ب ) تجهيزات راه اندازی روتور (STARTING DEVICE) که شامل يک موتور الکتريکی AC و يک مبدل گشتاور TORQUE CONVERTOR می باشد . توسط جعبه دنده کمکی با روتور در ارتباط می باشد و به روتور متصل می شود .
اين تجهيزات هنگام راه اندازی واحد به منظور شتاب دادن به روتور بکار گرفته میشود . بعد از رسيدن سرعت به دوری که توربين نيروی محرکه برای ادامه چرخش کافی باشد با خارج ساختن روغن از داخل تورک کنوتور ، سيستم راه اندازی را از مدار خارج می سازند .
ج ) تجهيزات گردشي TURNING GEAR :ترنيگير در انتهای جعبه دنده کمکی قرار گرفته اند . سيستم مکانيکی اوراسپيد تريپ در انتهای خروجی توربين گاز نصب شده است . پمپ اصلی روغنکاری به جعبه دنده کمکی متصل است و در حالت عادی کارکرد واحد روغن مورد نياز برای روغنکاری توسط اين پمپ تامين می شود .
فصل دوم
بررسی نقشه تک خطی الکتريکی نيروگاه گازی قم
برای تغذيه مصارف کلی نيروگاه ، هنگامی که واحدها متوقف شده و کار نمی کنند نياز به وجود برق احساس می شود که آن را از شبکه دريافت می کند . برای اين منظور دو انشعاب از پست 63 کيلو ولت جهت دو ترانس سرويس استيشن گرفته میشود که 63kv را به 6.3kv تبديل می کنند .
اين ترانسها با قدرت نامی 10MVA با اتصال اوليه مثلث و ثانويه ستاره با مدار تپ چنجر TAP CHENGER روی اوليه ، با زمين شدن مرکز ستاره ثانويه جهت حفاظت اتصالی های احتمالی ( که اين هدف با بکار بردن يک ترانس جريان صورت می گيرد ) در مدار قرار گرفته اند .
خروجی اين ترانسها به باسهای 1SMC و 2SMC می رود که در ساختمان مشترک تجهيزات قرار دارند . اين باسها بوسيله يک بريکر به نام 52B به هم ارتباط دارند .
فيدرهای خروجی باسهای فوق عبارتند از : تغذيه ترانسهای AUXILIARYSTATION ( ترانسهای کمکی قسمت استيشن ) که تعداد آنها 5 عدد است . همچنين 4 خروجی به نامهای 1UMC تا(UNIt MOTOR CONTOROL)4UMC هر يک برای هر کدام از واحدها انشعاب گرفته شده اند و يک انشعاب جهت ترانس 6.6/0.4KV با قدرت 630KVA واقع در پست 230کيلو ولت .
در اين قسمت يک پمپ 6KV مربوط به FIRE FIGHTING ( آتش نشانی و سيستم اطفاء حريق ) از اين باسها تغذيه می کند .
مشخصات ( ترانس کمکی استيشن ) STATION AUXILIARY TRANSFORMER:
همانطوری که اشاره شد ، 5 ترانس کمکی در قسمت استيشن وجو دارند که قدرت نامی هر کدام 2.2MVA مثلث – ستاره و نسبت تبديل 6KV به 0.4KV می باشد .
1SATR : اولين ترانس کمکی استيشن است و تغذيه هايی که روی آن قرار دارند عبارتند از : تغذيه باطری شارژ قسمت COMMON يا مشترک با 220V از نوع DC .
سيستم روشنايی و دو تغذيه ديگر آن به باسهای ULC يا (UNIT LOW VOLTAG ) CONTROL می رودULC2 وULCI.
2SATR : تغذيه های روی اين ترانس عبارتند از : تغذيه باطری شارژ COMMON از نوع 110V DC و تغذيه کليد خانه FF يا سيستم آتش نشانی (FIRE FIGHTING) و پمپهای آب آشاميدنی و نيز برای اتاقک 2LADP و دو انشعاب ديگر برای 3ULC و 4ULC می باشند .
3 SATR : انشعابهايی که از باس 3SL گرفته شده عبارتند از : انشعاب برای سرمايش و گرمايش و تهويه آن WORK SHOP HVAC . برای سلف سرويس ( کانتين ) و انشعاب ديگری برای کارگاه گرفته شده است .PANEL DPI که اين اتاق تغذيه دستگاههای موجود در محوطه کارگاه را تامين می کند.
4 SATR : تغذيه های روی آن عبارتند از :
کارگاه شماره 3و4 کمپرسور (AIR COMP ) و موتور خانه D/G ديزل ژنراتور و نيز تغذيه برای سيستم سرمايش و گرمايش خود استيشن و تغذيه برای تهويه و کنترل کيفيت هوا جهت توربين ژنراتورG/T HOUSE HVAC .
5 SATR : اين ترانس کلا باسی به نام H MCC را تغذيه می کند که بيشتر آنها هيتر هستند و در اين قسمت قرار گرفته اند .
ديزل ژنراتور با مشخصه D/G
اين ژنراتور با قدرت 500KVA موقعی که شبکه قطع می شود ( هيچگونه ارتباطی وجود نداشته باشد ) به طور اتوماتيک وارد مدار شده و يک سری از مصرف کننده هايی که هميشه نياز به وجود آنها می باشد را تغذيه می کند .
در قسمت راست نقشه شماتيک نيروگاه گازی قم ، 4 ژنراتور ديده می شوند که هر کدام به دو انشعاب تقسيم می شوند که يکی از آنها به ترانس اصلی ميرود و ولتاژ خروجی اين ترانس 13.8KV را به 230KV تبديل می کنند و بعد به قسمت پست فشار قوی که جنب نيروگاه احداث شده است فرستاده می شود و انشعاب ديگر به ترانس UTR يا UNIT TRANSFORMER
متصل می شود که با قدرت 1.7MVA به صورت مثلث – ستاره بسته شده اند که قسمت ستاره بوسيله يک مقاومت زمين شده است .
خروجی اين ترانسها روی باس UMC میرود تغذيه های اين باس عبارتند از : تغذيه موتور راه انداز (STARTING MOTOR ) و موتور پمپ سوخت گازوئيل FUEL OIL PUMP و تغذيه ترانسهای کمکی در قسمت UNIT که 6.3KV را به 0.4KV تبديل کرده و روی باس ULC می فرستند.
باس ULC تغذيه MCC يا «MOTOR CONTOROL CENTER » را به عهده دارد و همچنين شارژهای 110 و 220 ولت (DC) را تغذيه می کند ضمنا کنترل رله های واحد معمولا توسط 110V DC صورت می گيرد.
رکتيفاير -/~ :
جهت شارژ باطريها از باس ULC انشعاب گرفته شده و وارد رکتيفاير می گردد و پس از يکسو شدن و عبور از فيلترهای متعدد به باطريها متصل می شود . در ضمن در حالت عادی اين رکتيفاير تغذيه های DC سيستم را به عهده دارد و هنگام بروز مشکل ، باطريهای DC سيستم را تامين می کنند.
اينرتر~/ – :
تغذيه آنها از رکتيفاير 220V تامين ميشود و برق 220DC را به 115V AC تبديل می کند.
موارد تغذيه 115V AC :
- دو تا برای تغذيه DDC « تغذيه قسمتهای کنترلی نيروگاه » يکی برای قسمت اصلی و يکی برای قسمت پشتيبان و کمکی .
- تغذيه پشت پانل رله های ساختمان LCB « LOCAL CONTOROL BUILDIHG
- کنترل قسمت UNIT .
- تغذيه رله های PANEL .
- تغذيه MEGAC اصلی و پشتيبان ( سيستم کنترل آنالوگ ) .
در قسمت پست ، دو باس A و B و چهار FEEDER خروجی برای هر کدام سهم 1.5 بريکر قرار دارند . سکسيونرها برای زمانی که قطع برق داريم زمين می شوند تا اينکه اگر بريکر به هر دليلی عمل کرد خطر برای تجهيزات پيش نيايد در نقشه روی ترانسها مدار تپ چنجر قرار می رهند که ولتاژ را تغيير می دهد و هدف کنترل قدرت راکتيو می باشد .
سيستم کنترل در اين نيروگاه به دو صورت MEGAC سيستم کنترل آنالوگ و SEQUENCE راه اندازی سيستم کنترل ديجيتال می باشد و تنظيم ولتاژ به دو صورت اتوماتيک AVR و دستی MVR صورت می گيرد .
اکنون پس از شرح نمای تک خطی الکتريکی نيروگاه گازی قم به بيان مشخصات تجهيزات و ادوات الکتريکی که در اين قسمت به کار رفته است می پردازيم :
1ـ ژنراتور واحد :
که تعداد 4 دستگاه ژنراتور در قسمت گازی نيروگاه نصب شده است . قدرت خروجی 94510KM و ولتاژ خروجی 13.8KV در دمای 400C محيط می باشد . اين نوع ژنراتور با ضريب قدرت 0.8 پس فاز و جريان خط 4943A در فرکانس 50HZ و دور نامی 3000RPM کار می کند .
اين دستگاه دارای سيستم خنک کم AIR TO WATER COOLED با سيستم تحريک ديناميکی و دارای P.M.G بدون جاروبک و ولتاژ خروجی ترمينال ژنراتور 13.8KV می باشد . مرکز ستاره ژنراتور از طريق ترانس زمين شده است .
2ـ مشخصات ترانس و مقاومت زمين نوترال ژنراتور :
با ولتاژ اوليه و ثانويه 13.8KV به 190V و ظرفيت 75KVA دارای جريان قابل تحمل ال 340A می باشد و مقدار مقاومت نوترال (صفر) ژنراتور می باشد .
3ـ تحريک ژنراتور :
قدرت خروجی اين دستگاه 322KVA با ضريب قدرت 0.9 پس فاز و ولتاژ نامی 200V AC و جريان نامی 930A AC در فرکانس 200HZ با دور نامی 3000RPM کار می کند .
ولتاژ تحريک 110V DC روتور و استاتور آن کلاس عايقی از نوع F دارد و دارای 8 قطب از نوع آرميچر گردان می باشد .
4ـ ژنراتور مغناطيسی دائم P.M.G :
قدرت خروجی اين دستگاه 5KVA با ضريب پس فاز 0.95 و ولتاژ نامی 100V و جريان نامی 28.9A در فرکانس نامی 300VA با دور 3000RPM کار می کند . کلاس عايقس استاتور آن از نوع F و درجه حرارت نهايي استاتور آن 1200C می باشد .
5ـ تنظيم ولتاژ اتوماتيک A.V.R :
نوع رگولاتور ولتاژ از نوع تريستوری با رنج 0.5%vn ± و رنج کنترل آن RATED 10%± TERMINAL VOLTAGE است . در نوع دستی آن بعد کنترل آن 115% تا 10% می باشد.
3-PHASE FOR 50HZ POWER SOURCE و 300HZ و 105V AC
3-PHASE FOR 60HZ POWER SOURCE و 360HZ و 125V AC
6ـ ترانس ژنراتور يا G.T.R :
ظرفيت آن : 50%,70%, 63.88.126MVA با ولتاژ نامی : H.V 245KV و L.V 13.8KV
جريان نامی : 50%, 70% , 100% , H.V 148 207 297A, L.V 2636 3682 5721A و گروه اين ترانس Yndli می باشد .
امپدانس درصد ولتاژ نامی (با ترانس 10%) 12.5% at H.V ON-LOAD TAP CHANGER دارای سيستم خنک کن از نوع ONAN/ONAF/OFAF , 63/88/126MVA می باشد .
7ـ ترانس واحد یا UNIT TRANS. :
ظرفيت اين ترانس 1750KVA با ولتاژ نامی H.V 13.8KV , L.V 6.36KV و جريان نامی 73.2A H.V 160A L.V دارای سيستم خنک کن از ن.ع ONAN و گروه ترانس DYNI .
8ـ ترانس قسمت يا استيشن ترانس :
ظرفيت آن 10.000KV با ولتاژ نامی 6.3KV H.V 63JV , L.V و گروه ترانس DYNI و امپدانس درصد 6.6% می باشد . ترانس استيشن به عنوان يک تغذيه کننده پشتيبان و نيز استارت کننده واحدها بکار می رود و تعداد آن دو دستگاه ترانس ب.ده که از طريق پست 63KV نيروگاه با دو خط کابلی 63KV تغذيه می شود .
9ـ ترانس کمکی يونيت (UNIT) :
تعداد 4 دستگاه از اين ترانس در نیروگاه نصب شده است با ظرفيت نامی 1000KVA و ولتاژ H.V 6KV , L.V 0.4 KV با امپدانس 5.75% که از طريق باس 6.6KV بوسيله ترانس يونيت مربوط به آن باس برق دار شده ، تغذيه می شوند .
10 ـ ترانس کمکی استيشن (SATR) :
تعداد 5 عدد از اين دستگاه در قسمت گازی نيروگاه نصب گرديده است . 4 عدد آنها با ظرفيت 2300KVA و ديگری با ظرفيت 2000KVA کار می کند . ولتاژ بالای آن 6KV و ولتاژ پايين آن 400V با انپدانس 69% می باشد . ترانسهای فوق از طريق باس 6.6KV که بوسيله 2 ترانس استيشن برق دار شده ، تغذيه می شوند .
11 ـ باطری و باطری شارژرها :
در نيروگاه قم جهت تغذيه موتورها و تجهيزات و سيستمهای کننترلی با جريان مستقيم DC تغذيه می شوند برای هر واحد دو خط تغذيه با دو نوع 110V DC و 220V DC در نظر گرفته شده که همين دو خط تغذيه برای سيستم مشترک يیا COMMON نیز در نظر گرفته شده است .
بطور کلی سيستم تغذيه 110V DC و 220V DC و اينورتر 115V AC به قرار ذيل می باشند .
- a) 4 SETS OF UNIT 110V DC SYSTEM.
- b) 1 SET OF COMMON 110V DC SYSTEM.
- c) 4 SETS OF UNIT 220V DC SYSTEM.
- d) 1 SET OF COMMON 220V DC SYSTEM.
- e) 4 SETS OF UNIT 115V AC IPS.
- f) 1 SET OF COMMON 115V AC UPS.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.