پایان نامه شيوه جبران خسارات وارده بر مسافران در سوانح هوايي در حقوق ايران با مطالعه تطبيقي كنوانسيون هاي بين المللي
فهرست محتوا
چکیده
بدون شک یکی از مشکلات مطرح در مباحث حقوقی وجود قواعد متعدد، پراکنده و در مواردی ناهماهنگ است که آن هم موجب آشفتگی و سردرگمی پژوهشگر در یافتن راه حل مناسب میباشد. مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی، مهمترین مباحث حقوق هوایی را به خود اختصاص داده است. نخستین مقررات بینالمللی مسئولیت متصدی حمل هوایی در تاریخ 12 اکتبر 1929 معروف به کنوانسیون ورشو میباشد. این کنوانسیون پس از سپری شدن سالها توسط پروتکلها و موافقتنامههای متعدد با اصلاحات فراوانی روبهرو شد. در این کنوانسیون کاستیها و نیز پراکندگی و ابهامات قانونی در زمینهٔ مقررات بین المللی هوایی وجود داشته که میتوان به ناعادلانه بودن و پایین بودن سقف مسئولیت متصدی در برابر مسافر با توجه به تحولات اقتصادی اشاره نمود. از اینرو در 28 می 1999، کنوانسیون راجع به یکنواخت کردن برخی مقررات حمل و نقل هوایی بینالمللی معروف به کنوانسیون مونترال مورد تصویب قرار گرفت. کنوانسیون مزبور در زمینهٔ مبانی نظام مسئولیت متصدی قائل به نامحدود بودن مسئولیت در قبال مسافر میباشد. کنوانسیون ورشو و پروتکلهای آن و کنوانسیون مونترال، نوع و میزان مسئولیت متصدیان حمل و نقل را در پروازهای داخلی و بین المللی تعیین کردهاند. مطابق آنها متصدیان حمل و نقل نمیتوانند علاوه بر قراردادهای مربوطه در این اسناد، قرارداد حمل و نقل جداگانهای با فرستنده کالا یا مسافر منعقد نمایند لیکن آنها نمیتوانند شروطی را که ناقض کنوانسیونها باشد در این قراردادها وارد نمایند. شایان ذکر است دولت ایران در سال 1354 به کنوانسیون ورشو و مقررات اصلاحی آن پیوسته است لیکن تاکنون به کنوانسیون مونترال که هدف آن روز آمد کردن و گسترش نظام تعهدات و مسئولیت متصدی در مورد زیانهای ناشی از حمل هوایی مسافر و لوازم شخصی و حمایت بیشتر از حقوق مسافرین میباشد را تصویب نکرده است.
بیمه مسئولیت مدنی در قبال مسافران به وسیله مالکان، مدیران و اجارهکنندگان یا متصدیان هواپیماها و شرکتهای حمل و نقل هوایی مورد استفاده قرار میگیرد. بر پایه این پوشش بیمهای، بیمهگران متعهد میشوند غرامت حاصل از صدمه جانی وارده به مسافرینی که دارای بلیت هستند، مانند نقص عضو موقت، نقص عضو دائم و هزینههای درمانی ناشی از حادثه (سانحه) منجر به فوت یا غیر آن را جبران کنند.
واژگان کلیدی: کنوانسیون ورشو، کنوانسیون مونترال، مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی، حقوق مسافر، خسارات معنوی، بیمههای هواپیمایی.
فهرست مطالب
- فصل اول: کلیات
- مبحث اول: مفاهیم………………………………………………………………………………………………………………………. 7
- گفتار اول: مفهوم قرارداد حمل و نقل و ماهیت آن…………………………………………………………………… 7
- الف- مفهوم قرارداد حمل و نقل…………………………………………………………………………………………………. 7
- 1- تعریف 8
- 2- ماهیت…………………………………………………………………………………………………………………………………….. 10
- گفتار دوم: مفهوم تصدی به حمل و نقل 12
- الف- مفهوم تصدی به حمل……………………………………………………………………………………………………….. 12
- ب- انواع متصدی حمل………………………………………………………………………………………………………………. 13
- 1- متصدی حمل و نقل حرفهای و غیر حرفهای……………………………………………………………………… 13
- 2 – متصدی حمل ونقل قراردادی و عملی………………………………………………………………………………… 14
- 3-حمل و نقل متوالی………………………………………………………………………………………………………………….. 14
- 4-حمل و نقل مرکب…………………………………………………………………………………………………………………. 15
- ج- وظایف متصدی حمل و نقل…………………………………………………………………………………………………. 16
- گفتار سوم: مفهوم مسئولیت……………………………………………………………………………………………………….. 19
- الف- مفهوم 19
- ب- ارکان مسئولیت…………………………………………………………………………………………………………………….. 20
- 1-مفهوم ضرر و اقسام آن…………………………………………………………………………………………………………. 20
- 1-1-شرایط ضرری که قابل مطالبه است………………………………………………………………………………… 22
- 1-1-1-ضرر باید مسلم باشد……………………………………………………………………………………………………… 22
- 1-1-2- ضرر باید مستقیم باشد………………………………………………………………………………………………… 23
- 1-1-3- ضرر باید جبران نشده باشد………………………………………………………………………………………… 24
- 1-1-4-ضرر باید قابل پیش بینی باشد…………………………………………………………………………………….. 24
- 1-1-5-ضرر باید ناشی از اقدام و کاهلی زیان دیده نباشد……………………………………………………… 25
- 2-ارتکاب فعل زیانبار…………………………………………………………………………………………………………………… 25
- 3- رابطه سببیت…………………………………………………………………………………………………………………………. 26
- ج- مبانی مسئولیت در نظامهای حقوقی…………………………………………………………………………………… 28
- 1-مسئولیت قرادادی…………………………………………………………………………………………………………………… 28
- 2-مسئولیت خارج از قرارداد…………………………………………………………………………………………………….. 28
- د- اقسام نظریات در زمینه مسئولیت………………………………………………………………………………………… 29
- 1-نظریه تقصیر…………………………………………………………………………………………………………………………….. 29
- 2-نظریه خطر………………………………………………………………………………………………………………………………. 30
- ه- مسئولیت متصدی حمل و نقل نسبت به فعل دیگران………………………………………………………… 31
- مبحث دوم: تاریخچه حمل و نقل هوایی……………………………………………………………………………………. 33
- گفتار اول: حمل و نقل هوایی 33
- الف) تعریف حقوق هوایی……………………………………………………………………………………………………………. 33
- ب) سابقه تاریخی حمل و نقل هوایی 34
- ج- منابع حقوق هوایی………………………………………………………………………………………………………………… 37
- 1-معاهدات بین المللی 37
- 2-عرف………………………………………………………………………………………………………………………………………… 37
- 3-دکترین…………………………………………………………………………………………………………………………………… 38
- 4-رویه قضایی…………………………………………………………………………………………………………………………….. 38
- گفتار دوم: سازمانهای حقوق هوایی………………………………………………………………………………………….. 40
- الف – سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو)………………………………………………………………. 40
- ب- اتحادیه بین المللی حمل ونقل هوایی (یاتا)………………………………………………………………………… 43
- ج- سازمانهای منطقهای…………………………………………………………………………………………………………….. 45
- گفتار سوم: نگرشی به مقررات و کنوانسیونهای مربوطه…………………………………………………………. 47
- الف- کنوانسیون ورشو 1929…………………………………………………………………………………………………….. 47
- ب- پروتکلهای کنوانسیون ورشو………………………………………………………………………………………………. 48
- 1-پروتکل 1955 لاهه……………………………………………………………………………………………………………….. 48
- 2-پروتکل گواتمالا 1971……………………………………………………………………………………………………………. 49
- 3- پروتکلهای چهارگانه مونترال 1975…………………………………………………………………………………… 51
- ج- موافقت نامه مونترال……………………………………………………………………………………………………………… 52
- د- کنوانسیون گوادالاخارا 1961………………………………………………………………………………………………… 53
- هـ – کنوانسیون مونترال 1999…………………………………………………………………………………………………. 54
- فصل دوم: مسئولیت متصدیان حمل و نقل هوایی در برابر مسافران
- مبحث اول: مبانی مسئولیت متصدیان حمل و نقل هوایی……………………………………………………….. 59
- گفتار اول: شرایط تحقق مسئولیت متصدیان حمل و نقل هوایی…………………………………………….. 59
- عناصر تشکیل دهنده مسئولیت متصدی حمل و نقل………………………………………………………………. 59
- ورود زیان………………………………………………………………………………………………………………………………………. 60
- 1-1-فوت مسافر………………………………………………………………………………………………………………………….. 61
- 1-1-1-مفهوم حادثه…………………………………………………………………………………………………………………… 61
- 1-1-2-وقوع حادثه در خلال مدت معین………………………………………………………………………………… 64
- 1-2-آسیب بدنی به مسافر 64
- 1-3-تأخیر در حمل مسافر………………………………………………………………………………………………………… 64
- 1-3-1-تمایز میان تأخیر و عدم اجرای قرارداد حمل و نقل…………………………………………………… 65
- 1-3-2-شرایط تحقق مسئولیت متصدی در حالت تأخیر……………………………………………………….. 65
- 2- نقض عهد خوانده 67
- 2-1-نقض عهد خوانده (متصدی حمل هوایی)…………………………………………………………………………. 67
- 2-1-1-تعهد به نتیجه و وسیله در سیستم ورشو……………………………………………………………………. 67
- 2-1-2-تعهد به وسیله و نتیجه در کنوانسیون مونترآل 1999……………………………………………… 69
- 3-رابطه سببیت…………………………………………………………………………………………………………………………… 70
- 3-1-رابطه سببیت بین انجام نشدن قرارداد و ورود ضرر……………………………………………………….. 70
- 3-2-رابطه سببیت بین فعل مدیون و انجام نشدن قرارداد…………………………………………………….. 71
- گفتار دوم: حدود مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی………………………………………………………….. 73
- الف- معاهده ورشو……………………………………………………………………………………………………………………….. 73
- 1-موضوع معاهده و قابلیت اجرا…………………………………………………………………………………………………. 74
- 2-مدارک حمل و نقل…………………………………………………………………………………………………………………. 76
- 2-1-بلیت مسافر…………………………………………………………………………………………………………………………. 76
- 2-2-رسید لوازم شخصی……………………………………………………………………………………………………………. 77
- 2-3-بارنامه هوایی……………………………………………………………………………………………………………………….. 77
- 2-4-اعلام ارزش کالا………………………………………………………………………………………………………………….. 78
- ب-مسئولیت محدود متصدیان حمل و نقل هوایی……………………………………………………………………. 78
- 1- کنوانسیون ورشو……………………………………………………………………………………………………………………. 78
- 2- پروتکل لاهه……………………………………………………………………………………………………………………………. 79
- 3- پروتکل گواتمالا………………………………………………………………………………………………………………………. 80
- 4- پروتکل الحاقی مونترال 1975……………………………………………………………………………………………… 80
- 4-1-پروتکل الحاقی شماره یک مونترال 1975……………………………………………………………………….. 80
- 4-2-پروتکل الحاقی شماره دو مونترال 1975…………………………………………………………………………. 81
- 4-3-پروتکل الحاقی شماره سه مونترال 1975………………………………………………………………………… 81
- 4-4-پروتکل الحاقی شماره 4 مونترال 1975…………………………………………………………………………… 81
- 5- کنوانسیون 1999 مونترال……………………………………………………………………………………………………. 82
- ج- مسئولیت نامحدود متصدی حمل و نقل……………………………………………………………………………… 82
- 1-الزام به صدور اسناد حمل و نقل……………………………………………………………………………………………. 82
- 2- خطای متصدی حمل در سیستم ورشو……………………………………………………………………………….. 83
- 3-ترکیب و ادغام کنوانسیونها و پروتکلهای پیشین در کنوانسیون مونترال……………………….. 84
- گفتارسوم: مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی در حقوق ایران…………………………………………… 87
- الف: مروری بر برخی از مهمترین قوانین قابل اعمال در حمل و نقل هوایی در ایران……………. 87
- 1- مطالبه خسارت ناشی از تأخیر پرواز در صورت عدم اجرای کنوانسیون ورشو………………… 88
- 2-مطالبه خسارت ناشی از ابطال پرواز یا تأیید بلیت اضافه بر ظرفیت………………………………….. 90
- 3- مقررات شرکتهای هواپیمایی ایران……………………………………………………………………………………….. 91
- ب-رویه قضایی در خصوص تعیین میزان خسارت در سوانح هوایی داخلی…………………………… 91
- مبحث دوم: شیوه جبران خسارت در سوانح هوایی………………………………………………………………….. 95
- گفتار اول: خسارات معنوی – خسارات مازاد بر دیه- بیمههای هواپیمایی………………………………. 95
- الف: خسارت معنوی در حمل و نقل هوایی………………………………………………………………………………. 95
- 1-آیا خسارت روحی و روانی قابل جبران هستند؟…………………………………………………………………… 96
- 2-جبران خسارات روحی و روانی در حقوق هوایی 99
- 2-1-سیستم ورشو……………………………………………………………………………………………………………………… 99
- 2-2-کنوانسیون مونترآل…………………………………………………………………………………………………………….. 100
- 3-مخالفین درج عبارت صدمات روحی در ماده 17…………………………………………………………………. 100
- 4-موافقین درج عبارت صدمات روحی در ماده 17…………………………………………………………………. 101
- ب-خسارات مازاد بر دیه در حقوق ایران…………………………………………………………………………………… 102
- 1-شروط تحقق خسارت زائد بر دیه …………………………………………………………………………………………. 102
- 1-1- کفایت نبودن دیه برای جبران خسارت…………………………………………………………………………… 102
- 1-2- قابل جبران بودن خسارات 103
- 2-دیدگاههای موجود در جبران خسارات مازاد بر دیه……………………………………………………………… 103
- 2-1-دیدگاه اول: عدم مشروعیت اخذ خسارات زائد بر دیه 103
- 2-2- دیدگاه دوم: قبول جبران خسارات زائد بر دیه 104
- 2-2-1- بناء عقلاء یا سیره عقلاء…………………………………………………………………………………………….. 104
- 2-2-2- قاعده لا ضرر 105
- 2-2-3- قاعده تسبیب……………………………………………………………………………………………………………….. 105
- 2-2-4-قاعده نفی حرج……………………………………………………………………………………………………………… 105
- 3- موضع قانونگذار ایران…………………………………………………………………………………………………………….. 106
- ج- بیمههای هواپیمایی……………………………………………………………………………………………………………….. 107
- …………………………………………………………………………………………………………………………… 136
مقدمه
امروزه وسایل نقلیه علی رغم فواید بسیاری که برای بشریت داشتهاند، حوادث و زیانهای بسیاری نیز برای او به ارمغان آوردهاند. با اینکه هواپیما یکی از مهمترین و گستردهترین وسایل حمل و نقل به حساب میآید، لیکن سوانح هوایی از جملة مخاطرات مهم برای این نوع ترانزیت تلقی میشود. آمار تلفات انسانها نیز سالیانه در دنیا ناشی از سوانح هوایی در اذهان مردم تأثیر مخربی بر جای گذارده است، لذا این امر لزوم پرداختن به مباحث تعهدات و مسئولیتهای استفاده از این وسیلهٔ سریع حمل و نقل را دو چندان مینماید. محدودیت منابع علمی منسجم و همچنین فقد پژوهش راجع به نظام مسئولیت به ویژه در زمینه مسافر و توسعه روز افزون مخاطرات هوایی در کشورمان نگارنده را مصمم بر تدوین مجموعهای با راهنمایی اساتید محترم مطابق با آخرین مقررات هوایی، نمود. طبیعتاً اولین گام در هر امری با کاستیهای خاص خود همراه است. لکن به هر حال تحلیل و بررسی و مطالعه در موضوعات جدید حقوقی، ضمن قابلیت استفاده برای حقوقدانان، محاکم دادگستری را نیز جهت استنباط صحیح از مقررات هواپیمایی یاری میرساند.
موضوع نوشتارحاضر «شیوه جبران خسارات وارده بر مسافران در سوانح هوایی در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی در کنوانسیونهای بین المللی» میباشد. متصدی حمل در برابر لوازم شخصی همراه مسافر و نیز کالاهایی که فرستنده به او میدهد متعهد و مسئول است و از طرفی ممکن است در برخی موارد مسئولیت در برابر اشخاص ثالث به وجود آید. در سالهای نخست استفاده از هواپیما فقدان قوانین و مقررات متحدالشکل در سطح بین المللی در خصوص حمل و نقل هوایی مورد توجه مجامع بین المللی قرار گرفت. مشکلات فراوانی به چشم میخورد، زیرا کشورهای مختلف هر کدام قوانین و مقررات مختلفی داشتند و این امر موجب سرگردانی مسافرانی میشد که از کشوری به کشور دیگر مسافرت میکردند. این امر به خصوص وقتی اهمیت پیدا میکرد که مسافری مجبور بود در پرواز از مبدأ به مقصد، از کشور ثالثی عبور کند و در آن کشور فرود آید. در سال 1925 به ابتکار و دعوت دولت فرانسه کنفرانسی با عنوان «حقوق خصوصی هوا» در پاریس تشکیل شد. شرکتکنندگان در این کنفرانس تصیم گرفتند کمیته بینالمللی متخصصان حقوق هوایی را تشکیل دهند. این کمیته در ایجاد و توسعه حقوق هوایی، به خصوص حقوق حمل و نقل هوایی بسیار مؤثر بود. در تاریخ 12 اکتبر 1929 طی تصویب کنوانسیون یکسان کردن برخی از مقررات حمل و نقل هوایی بینالمللی نخستین مباحث مسئولیت مدنی متصدی حمل و نقل هوایی در ورشوی لهستان پدیدار گشت. این مقررات به جهت عدم وجود سابقه در این زمینه با نواقصی رو بهرو بود. دولتهای تصویب کننده کنوانسیون معروف به ورشو به لحاظ جلوگیری از ورشکستگی شرکتهای نوبنیاد هواپیمایی با پایین قرار دادن سقف مسئولیت متصدیان حمل و نقل حمایت بیشتری از صنعت هواپیمایی نمودند. پس از سالها به لحاظ پیشرفت صنایع هواپیمایی و افزایش مسافرتهای هواپیمایی مقررات کنوانسیون ورشو دچار تغییر و اصلاح گردید. اولین اصلاحیه توسط پروتکل 1955 لاهه صورت پذیرفت. از دیگر اصلاحیهها پروتکل 1971 گواتمالاسیتی میباشد که سقف مسئولیت متصدی را افزایش داده است. ایران تا قبل از سال 1354 در مورد مسئولیت متصدی به قوانین تجارت و مدنی استناد میورزید، که در تاریخ 22 خرداد 1354 به لحاظ مشکلات عدیده ناشی از عدم وجود مقررات یکسان به کنوانسیون ورشو و اصلاحیههای بعدی آن پیوست.
سرانجام ناکارآمدی سیستم ورشو و عدم انسجام احکام و ابهامات قانونی موجب شد تا سازمان بینالمللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) با دعوت از دولتهای عضو این سازمان، کنوانسیون راجع به یکنواخت کردن برخی مقررات حمل و نقل هوایی بین المللی را در شهر مونترال کانادا در تاریخ 28 می 1999 به تصویب رساند تا در عرصه حمل و نقل هوایی یکنواختی لازم وجود داشته باشد.
بیان مساله
چیزی که برای یک شرکت هواپیمایی در هنگام بروز سانحه از اهمیت ویژهای برخوردار است، تصفیه خسارات وارد به مسافران در اسرع وقت، به منظور جلوگیری از ایجاد حساسیتهای اجتماعی، تصفیه خسارت با اشخاص ثالث و جوابگویی به افراد ثالث و زیاندیده و در نهایت جبران خسارت وارد به هواپیما به منظور عملیاتی ساختن هرچه سریعتر هواپیما و یا تأمین هواپیمای جدید برای پاسخگویی به نیازهای شرکت هواپیمایی است.
در زمینه مقررات حاکم بر مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی قوانین پراکندهای وجود دارند که در حقوق داخلی قوانینی مثل قانون مدنی، قانون تجارت، قـانـون تعیـین حـدود مـسئولیت شرکتهای هواپیمایی ایران، قانون مسئولیت مدنی، قانون مجازات اسلامی و در زمینهٔ بین المللی کنوانسیون ورشو و پروتکل لاهه میباشند که این امر موجب دشواری تعیین قانون حاکم در حالات متعدد خواهد شد که ایجاب میکند راهکاری برای حل این تعارض ارائه شود.
بنابراین نمیتوان با قوانین و مقررات داخلی هر کشوری، مسائل پیچیده مسئولیت متصدی را در سطح بینالمللی بررسی نمود، بلکه نیاز به مطالعات دقیق و کارشناسانه دارد. به خصوص اینکه قواعد و مقررات بینالمللی در مورد مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی در مورد مسافر با تغییراتی روبهرو شده است و همین امر باعث گردیده رسالهای با مطالعه شیوه جبران خسارات وارده به مسافران در حقوق داخلی و کنوانسیونهای بینالمللی مورد تدوین قرار گیرد.
سؤالات تحقیق
در این پژوهش به سؤالات متعددی در زمینهٔ مسئولیت متصدی حمل هوایی پاسخ داده شده لکن در ذیل میتوان به برخی اشاره نمود:
-شیوهٔ جبران خسارات وارده بر مسافران در سوانح هوایی در حقوق ایران وکنوانسیونهای بینالمللی چگونه است؟
-مسافر در حمل و نفل هوایی به چه کسی اطلاق میشود؟
-محدوده مسئولیت متصدی حمل ونقل هوایی به چه اندازه است؟ آیا فقط خسارات مادی را شامل میشود یا خسارات معنوی را در بر میگیرد؟
-خسارت مازاد بر دیه در سوانح هوایی با توجه به مقررات حاکم در حقوق ایران بر چه مبنایی قابل مطالبه است؟
اهمیت و ضرورت تحقیق
در این پژوهش تلاش میشود تا رویه قوانین متعددی که در حقوق داخلی و مقررات بینالمللی وجود دارد را درباره سوانح هوایی مورد بررسی قرار داده و نتیجه گیری نماییم که:
در قوانین موجود مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی از چه مبنایی برخوردار است و آثار حقوقی مترتب بر این امر چیست؟
از سوی دیگرتعارضی که بین قوانین موجود درباره محدوده این مسئولیت وجود دارد چگونه قابل حل است؟ و در فروض متعدد کدام قانون قابل اعمال است؟
در نهایت این که آیا خسارت مازاد بر دیه در حقوق داخلی قابل مطالبه است یا خیر؟ بررسی این مسائل میتواند از جهت نظری در آثار حقوقی مفید واقع شود.
تبیین خسارات ناشی از سوانح هوایی به لحاظ عملی، از آن جایی اهمیت پیدا میکند که: هواپیما نیز مانند هر وسیله حمل و نقلی دارای آسیب پذیری و در معرض حوادث انسانی و طبیعی مختلف قرار دارد. سوانح هواپیمایی یا ناشی از علل و عوامل عمومی یا منبعث از شرایط خاص این وسیله پرنده است. مطالعات حوادث هواپیمایی نشان میدهد این وسیله نیز مانند اتومبیل، کشتی و قطار به طور نسبی در معرض حادثه قرار دارد. اما میزان و صدمات آن در انطباق با امنیت پرواز و احساس ایمنی پرواز در اکثر کشورهای دنیا در سطح قابل قبولی قرار دارد به گونهای که این وسیله در تحلیل نهایی به نسبت سایر وسایل حمل و نقل ایمنتر تلقی میشود.
از سوی دیگر نظرات شورای نگهبان مبنی بر عدم شمول کنوانسیون ورشو و پروتکل لاهه در پروازهای داخلی مسافران ایرانی، در عمل اعمال مقررات مندرج در این کنوانسیون را برای مسافران ایرانی در پروازهای داخلی با مشکل مواجه ساخته است، که برخی از مسائل حقوقی ناشی از سوانح هوایی در حقوق که ضامن احقاق حقوق مسافران هواپیماست را بررسی میکنیم.
اهداف تحقیق
هدف هر پژوهشی به طور کلی میتواند بررسی دقیق و تخصصی موضوع باشد. در اینجا صرفاً به مهترین اهداف تحقیقی نوشتار حاضر اشاره میشود:
– تبیین شیوهٔ جبران خسارات وارده بر مسافران در سوانح هوایی در حقوق ایران وکنوانسیونهای بینالمللی.
– تبیین محدوده مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی.
– شناخت قانون حاکم و قابل اجرا و نیز دادگاه صالح در زمینه مسئولیت حمل و نقل هوایی.
– تحلیل قابلیت یا عدم قابلیت مطالبه خسارت مازاد بر دیه در حقوق داخلی.
پیشینه تحقیق
به لحاظ جوان بودن رشته حقوق هوایی، پیچیدگی مسائل مربوط به آن همراه با توسعه صنعت هواپیمایی، تحقیق در مورد حقوق هوایی را با منابع علمی محدود روبهرو کرده است و این محدودیتها در موضوعات جزئی و تخصصیتر همانند عنوان رساله دو چندان کرده است. در زمینه حقوق هوایی تعدادی مقاله نگاشته شده و به طور پراکنده در کتب حقوقی در مورد آن صحبت شده است. دکترجباری به عنوان استاد برتر در زمینه حقوق هوایی تحقیقات جامع و کاملی در قالب کتب و مقالات متعدد در این زمینه ارائه داده است. از جمله این کتب میتوان به حقوق حمل و نقل بین الملل هوایی وحقوق بین الملل هوایی اشاره نمود. همچنین مقالاتی در رابطه با حمل و نقل هوایی نگارش یافته از جمله جبران خسارات روحی و روانی در حمل و نقل هوایی، شناسایی بین المللی حقوق مربوط به هواپیما، افزایش یا کاهش قراردادی مسؤولیت متصدیان حمل و نقل هوایی، همگی از منصور جباری، مقررات و قوانین هواپیمایی حمل و نقل تجاری عبوری از فضای کشور ازبهرام طاهر خرسندی و امیر پور جبار و بررسی و نقدی بر وضعیت هوانوردی کشوری و حمل و نقل هوایی، فرج ا.. کریمی مجد. اکثر مطالب عنوان شده دراین نوشتار، برگرفته ازدانش و پژوهشهای دکتر جباری میباشد.
روش تحقیق
روش تحقیق، کتابخانهای و با گردآوری اطلاعات، ضمن مراجعه به کتب و مقالات و نشریات فارسی و خارجی مربوط به پژوهش و نگرش به منابع، قوانین و مقررات و کنوانسیونهای بینالمللی با استفاده از نظریات و دادههای جمع آوری شده در پایان نامه و با تجزیه و تحلیل عقلی و استدلالی صورت پذیرفته است.
ساختار تحقیق
نوشتار حاضر در دو فصل بیان گردیده که در فصل اول تحت عنوان کلیات در دو مبحث مفاهیم و تاریخچه حمل و نقل هوایی اشاره شده است. و فصل دوم تحت عنوان مسئولیت متصدیان حمل ونقل هوایی در برابر مسافران در دو مبحث مبانی مسئولیت متصدیان حمل و نقل هوایی و همچنین شیوه جبران خسارت در سوانح هوایی پرداخته شده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.