پایان نامه بررسی رابطه سلامت روانی در دانش آموزان پسر و دختر مدارس متوسطه شهرستان
چكيده :
هدف از این تحقیق بررسی رابطه سلامت روانی در دانش آموزان پسر و دختر مدارس متوسطه شهرستان لامرد در سال تحصیلی 90-89 بوده است از میان آنان 200 نفر ( 100 دانش آ موز دختر و 100 دانش آموز پسر ) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مر حله ای انتخاب شده اند .برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سلامت عمومی GHQ ( گل برگ و هیلیر 1981)که شامل 28 سوال می باشد استفاده شد. پرسشنامه پس از تایید استاد درس در اختیار واحدهای آموزشی قرار داده شد و پس از آن از طریق ضریب همبستگی پیر سون و تحلیل وار یانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل موارد استفاده قرار گرفت نتایج به دست آمده نشان داد که میان سلامت روانی دانش آموزان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و دانش آموزان پسر از سلامت روان کمتری نسبت به دانش آموزان دختر بر خوردارن و بر عکس دانش آموزان دختر ساکن در منزل از وضعیت روان بهتری نسبت به دانش آموزان پسر ساکن در منزل برخورداند.
فصل اول
مقدمه :
توانايي انسانهاي امروزي براي كار كردن با حد اكثر كفايت و داشتن حد اكثر رضايت از زندگي و سازگاري با ديگران كاهش پيدا كرده است . به قول والت و همكاران ( 1963 )كه نشانه هاي سلامت رواني فرد را در اعتماد به خود وديگران –احساس لياقت – تلقي زندگي به عنوان پديده ي با معنا و برخورداري از ثبات عاطفي متناسب مي دانند؛كمتر در يك فرد يا گروه يكجا ديده مي شود . به هر حال باور داريم كه آثار و نشانه هاي سلامت و بهداشت رواني درزندگي امروزي كمتر به چشم مي خورد . سبك و شيوه هاي زندگي امروزي فشار هاي رواني و اجتماعي ناشي از
تغييرات سريع اجتماعات بشري ، كم رنگ شدن سنت ها، آداب و رسوم گذشتگان ، استيلاي ماشين بر زندگي، توليد وانتشارات سريع اطلاعات كه غالبا با اخبار هيجان برانگيز و فشارزا همراه هستند و…. از جمله عوامل تنزل بهداشت وسلامت رواني در جامعه مي باشد ؛ اما به نظر مي رسد تهي شدن زندگي بشري از معني و يا كم رنگ شدن زندگي معنوي به مفهوم وسيع و گسترده خود از جمله عواملي مي باشند كه انسان امروزي بدان واسطه در زندگي احساس تنهايي و بي پناهي مي كند. فقدان پناهگاه مقتدر رواني مي تواند منبع قابل توجهي براي توليد نگراني و تشويش هاي رواني منظور گردد. (حسيني – 1374)
ترقي و پويايي و اعتلاي هر جامعه اي جز در داشتن عناصر و اعضايي سالم و کارآمد در آن اجتماع نمي باشد افرادي که علاوه بر وضعيت جسماني مناسب از لحاظ وضعيت روحي و رواني نيز در حد متعادل و مطلوبي باشند. بدون ترديد تقارن سلامتي جسماني و رواني اصلي ترين نتيجه اش داشتن جامعه اي شکوفا و با آتيه است. سلامت رواني مقوله اي بسيار حائز اهميت است چرا که تأثير روح و روان بر عملکرد جسماني بر هيچ کس پوشيده نيست. در اين راه بزرگان مذهبي ما و همچنين دانشمندان علوم پزشکي از دير باز بر مبحث سلامت روان تأکيد داشته اند.(اسماعیلی شیرازی ،1379)
مولوي عليه الرحمه مي فرمايد:
تن ز جان و جان ز تن مستور نيست ليک کس را ديد جان دستور نيست
لذا پرداختن به اين بحث به دليل اهميتش لازم و ضروري مي باشد. حداقل دانستن وضع موجود يک جامعه از لحاظ سلامت روان به افرادي که قصد برنامه ريزي براي آينده آن جامعه را دارند در برآورده هاي معقولانه کمک خواهند کرد. (خدارحیمی،1374)
بیان مساله :
پژوهش هاي بي شمار نشان مي دهد كه از هر پنج دانش آموز، يك نفر دچار مشكلات سلامت رواني است و متاسفانه به سبب عدم پيگيري، اين گونه اختلالات رفتاري تا مقاطع تحصيلي بالاتر و حتي تا هنگام ورود به جامعه، در دانش آموزان ماندگار است. هرچند كارشناسان و متخصصان علوم رفتاري تلاش مي كنند كه اصول بهداشت رواني را در مدارس ابتدايي پايه ريزي و اصلاح نمايند، به نظر مي رسد كه رعايت اين اصول و موازين نياز به آموزش زودهنگام در خانواده دارد.خانواده اولين نهادي است كه كودك در آن رشد و پرورش مي يابد و مورد حمايت مادي و معنوي پدر و مادر و ساير اعضاي خانواده قرار مي گيرد. طبيعي است هرچه فشار رواني و از هم گسيختگي اعضاي خانواده بيش تر و عميق تر باشد، نقش مربيان و آموزگاران دوره ابتدايي در ايجاد فضايي آرام و توام با صميميت پررنگ تر مي شود. گذشته از آن، مدرسه مكاني مقدس و استثنايي است كه مي تواند تأثيرش را در تمام مراحل رشد كودكان و نوجوانان برجاي گذارد. (اسماعیلی شیرازی ،1379)
دانش آموزان بهترين ساعات روز خود را در مدرسه مي گذرانند و البته آموزگاران و مربيان مدارس نيز بهترين فرصت ها را براي آموزش مفاهيم مختلف (اعم از درسي، اخلاقي، اجتماعي و فرهنگي) در اختيار دارند. در اين خصوص اگر هدف آموزش، رشد و ارتقاي شايستگي ها و توانايي هاي كودكان و نوجوانان باشد، بايد محيطي سالم و سرشار از ويژگي هاي مثبت انساني مثل شفقت، نوع دوستي، همكاري و… را با آموزش علوم و دروس كلاسيك هم زمان سازند. بديهي است كه به كارگيري اصول بهداشت رواني در مدرسه كارآساني نيست و نياز به همكاري و مشاركت تمام اعضاي مدرسه دارد. علاوه بر آن تا زماني كه مدرسه درصدد تغيير و اصلاح ساختارهاي اساسي آموزشي پرورشي خود بر نيايد، پايه ريزي و تحكيم اصول بهداشت رواني در مدرسه غيرقابل حصول و دست نيافتني است. براي اينكه به هدف هاي والاي آموزشي دست يابيم همكاري و مشاركت والدين، آموزگاران و مديريت مدرسه امري ضروري است. در اين صورت است كه موفقيت بچه ها در امر تحصيل تضمين مي شود. (حسيني – 1374)
اهمیت و ضرورت تحقیق:
تندرستی یکی از نعمتهای بزرگ در زندگی انسان است ونمی توان منکر شد که سلامتی روانی در زمره بالاترین نعمتهاست وبدیهی است بهداشت روانی مخصوص به یک قشر ویا طبقه خاصی نبوده وتمام طبقات جامعه ر ا شامل میگردد.(خدارحیمی،1374)
بهداشت روانی را دانش یا هنری می دانند که به افراد کمک می کند که با ایجاد روشهای صحیح روانی و عاطفی بتوانند با محیط خود سازگاری حاصل نموده و برای حل مشکلات ازراههای مطلوب اقدام نماید . که این خود باعث سلامت روحی و روانی جامعه آینده خواهد بود .
کودکان عقب مانده ذهنی از جمله اقشاری هستند که توجه به بهداشت روانی آنان در گروه بهداشت روانی خانواده علی الخصوص مادر می باشد که باید در سطح وسیعتری از فعالیتهای سازمانی ها ونهادهای دولتی وغیردولتی امکانات بهداشت روانی ورفاهی برای کودکان عقب مانده ذهنی در تمام دوره های زندگی فراهم کنند تا باری از روی دوش خانواده کودکان معلول علی الاخصوص ( مادران ) که به حمایت روحی و روانی بیشتری در این راستا نیاز دارند بردارند .(شاملو،1381)
با توجه به نبود دستورالعمل مشخص براي رفتار با کودکان و خانوادههاي آنان، به نحوي که حقوق کودک در مراکز بهداشتي- درماني کاملا رعايت شود، دستورالعمل رفتار با کودک در اين مراکز توسط مجري مورد وثوق اداره سلامت روان و با نظارت و همکاري اين اداره تهيه شده است.
وضعيت موجود:
در حال حاضر هيچ يک از سازمانهاي مرتبط با مراقبت از کودک، داراي دستورالعمل تصويب شده در مورد نحوه رفتار با کودک نيستند. يکي از اهداف فعاليتهاي مشترک بين صندوق کودکان سازمان ملل متحد و سازمانهاي مرتبط با کودکان از جمله وزارت بهداشت، سازمان بهزيستي و وزارت آموزش و پرورش در سالهاي اخير تهيه دستورالعمل رفتار با کودک بوده است. وزارت بهداشت، اولين سازماني است که اقدام به تهيه کدهاي مرتبط كرده و اميد است در سالهاي آتي ساير سازمانها نيز با استفاده از توان علمي خود و نيز بهرهگيري از دستورالعمل وزارت بهداشت، نسبت به تهيه دستورالعمل سازمان خود اقدام كنند. (حسيني – 1374)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.