پایان نامه طراحی سیستم کنترل آسانسور
مقدمه:
ابزارهای معمولی در یک سیستم معمولا با استفاده از یک وسیلهی ورودی-خروجی به واحد کنترل متصل میگردند و از باسهای موازی آدرس و داده و احیاناً دیکدرهای آدرس استفاده میشود که منجر به سیمکشی زیادی بر روی مدار چاپی برای مسیرهای آدرس و داده میشود. این مسئله در محصولاتی از جمله TV-set، VCRها و تجهیزات صوتی قابل قبول نیست. بهعلاوه این مشکل در چنین ابزارهایی باعث افزایش حساسیت دستگاه به تداخل امواج الکترومغناطیسی و نیز تخلیهی الکترواستاتیکی میگردد. تحقیق در زمینهی حل این مشکلات در شرکت فیلیپس منجر به ابداع پروتکل I2C گردید. در اوایل دههی ۱۹۸۰ این شرکت یک باس سادهی دو خطی برای کنترل کارآمد درون آیسی ابداع کرد. این باسIC Inter- و یا باس I2C نامیده شد. در سال ۲۰۰۰ آخرین ویرایش این پروتکل ارائه شد و هماکنون تولیدات این شرکت شامل رنج گستردهای از محصولاتی ست که امکان تبادل اطلاعات را با یکدیگر بهراحتی بر روی باس پیدا کنند. هابهای ارائه شده و تکرارکنندههای باس و سوئیچهای دوجهته و مالتیپلکسرها باعث افزایش تعداد وسایلی شدهاند که باس میتواند بپذیرد. باس I2C فضا را حفظ میکند و باعث کاهش چشمگیر هزینهی نهایی میشود. دو خط باس بهمعنی سیمهای چاپی کمتر و درنتیجه بردهای مدارچاپی خیلی کوچکتر و تست و عیبیابی راحتتر و سریعتر است.
همانگونه که در خلاصه ی پروژه آمده است، این پروتکل در طراحیهای صنعتی به صورت یک استاندارد جهانی درآمده است و در بیش از ۵۰ کمپانی بزرگ صنعت الکترونیک از جمله Intel، Atmel، XICo، Analog Device و … به کار گرفته شده است. امید است با به کارگیری این پروتکل در کشور ما نیز به رشد و توسعه ی هر چه بیشتر صنعت داخلی کمک شود.
فصل یکم: انتقال داده
۱-۱- چگونگي تبادل داده
هدف از تبادل داده، انتقال داده بين دو يا تعداد بيشتري واحد ميباشد. بهعنوان يک اصل، آنها ميتوانند کاراکتر یا دستورات باشند. ساده ترين سطح زبان رایانه، کاراکترهاي باينري است که شامل ۷ يا ۸ عدد صفر يا يک مي باشد. اکثر رایانهها با اين سطح کار ميکنند. تبادل داده اساساً با صفر و يک صورت ميگيرد.
يکي از استانداردهاي معمول در رایانهها، استاندارد اسکی ميباشد که شامل ۱۲۸ کاراکتر است که هر کدام از آنها از ۷ بيت تشکيل شدهاست. بايد توجه داشت که ارتباطات در داخل رایانه با سرعت زيادي انجام ميشود و براي ارتباط با محيط خارج بايد ارتباطات همزمان شوند و همچنين بايد صحت تبادل داده، کنترل شود.
استانداردهاي مختلفي از ASCII وجود دارد. بهعنوان مثالASCII گسترش [1]که از هشتمين بيت نيز براي انتقال داده استفاده مي کند.
یک بیت یا یک بایت در هر لحظه؟
۱-۱-۱- دو روش براي انتقال داده
دو روش براي انتقال داده وجود دارد :
شکل1-1-روش های انتقال داده
1- سريال
2- موازي
در انتقال موازي، براي هر بيت يک مسير در نظر گرفتهشده است. بنابراين کاراکترها مي توانند بهطور همزمان ارسال شوند. مزيت این روش سرعت بالاي انتقال است که در سيستمهاي ارتباطي کوتاه مورد استفاده قرار ميگيرد.
در مقابل، در روش سريال هر بيت در هر لحظه فرستاده ميشود. بنابراين پروتکل ارتباطي، بايد بتواند براي مقصد، ابتدا و انتها را مشخص کند. علاوه بر اين، سرعت انتقال نيز با واحد bit/s معرفي ميشود.
شکل1-2-نمونه کاراکتر ارسالی
يک کاراکتر در يک زمان يا يک جمله کامل؟
۱-۱- ۲- دو روش براي انتقال سريال
ما دو روش براي انتقال سريال داريم :
در انتقال غير همزمان، فرستنده، کاراکترها را در يک لحظه با بيت شروع و پایان ميفرستد و گيرنده هر بيت شروع را که دريافت ميکند، بقيه بيتها را به عنوان کاراکتر تفسير ميکند و بيت پایان گيرنده را دوباره بهحالت ابتدایی ميبرد. در حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد از انتقال نوع سريال داده بهصورت غيرهمزمان است.
در انتقال همزمان همهی پيامها در يک لحظه فرستاده ميشود. سرعت انتقال توسط خط کلاک بر روي يک سيم جداگانه يا بهصورت مدوله شده بر روي سيگنال داده، تعيين ميشود. عيب روش غيرهمزمان در مقابل روش همزمان اين است که حدود ۲۰ الي ۲۵ درصد پيغام شامل بيتهاي پريتي ميباشد.
شکل 1-3-انتقال همزمان و غیر همزمان
۱-۱-3- فرستنده و گيرنده
در مبحث تبادل داده، سخت افزارهايي با نام فرستنده و گيرنده وجود دارد. مانند رایانه و ربات که مي توانند هم بهعنوان گيرنده و هم به صورت فرستنده در يک زمان عمل کنند.
اين انتقال بین فرستنده و گیرنده به سه روش ميتواند انجام شود:
- ساده[4]: انتقال داده تنها يک طرفه است و از جانب فرستنده به گيرنده، روي يک خط ميباشد.
- يك طرفه[5]: انتقال داده، بهصورت دو طرفه ميباشد ولي نه بهصورت همزمان بلکه روي دو خط جداگانه انجام ميپذيرد.
- دو طرفه[6]: انتقال داده، بهصورت دو طرفه، همزمان روي يک خط انجام ميپذيرد. مانند انتقال داده در مکالمات تلفني
شکل1-4-انواع انتقال بین فرستنده و گیرنده
1-1-3-1- DTE و DCE
DTE و DCE از جمله اصطلاحاتی است که در تبادل داده وجود دارد. رایانهها و ترمينالها معمولاً DTE هستند، مودم و سخت افزارهاي ارتباطي معمولاً DCE هستند در حالي که تجهيزات ديگري نظير مولتيپلکسرها و پرينترها مي توانند هم DTE و هم DCE باشند. در DTE پينهاي استفاده شده براي انتقال و دريافت داده متفاوت با پينهاي اتصال DCE ميباشند. بدين ترتيب ميتوان DTE را مستقيماً به DCE متصل کرد. در صورتي که دو DCE را به هم متصل کنيم مجبوريم که فرمت اتصال را تغيير دهيم تا خط TD بر خط RD منطبق شود.
[1] – Extended ASCII
[2] –Asynchronous
[3] – Synchronous
[4] – -simple
[5] – Half Duplex
[6] – Full Duplex
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.