پایان نامه مقایسه خودکنترلی در دانش آموزان سوم دبیرستان
فهرست:
چکیده ……………………………………………………………………………………7
فصل اول : کلیات
1-1مقدمه…………………………………………………………………………………..9
2-1 بیان مساله……………………………………………………………………………..10
3-1 اهمیت و ضرورت تحقیق…………………………………………………………………..11
4-1 اهداف تحقیق…………………………………………………………………………..13
5-1 فرضیات تحقیق………………………………………………………………………….13
6-1 متغیرهای تحقیق………………………………………………………………………..13
فصل دوم : پیشینه تحقیق
1-2 مبانی نظری تحقیق………………………………………………………………………16
1-1-2 سطوح خودكنترلي……………………………………………………………………16
2-1-2خودكنترلي خودكار/فيزيولوژيكي……………………………………………………..16
3-1-2 خودكنترلي نيمه هشيار……………………………………………………………….16
4-1-2 خودكنترلي با هشياري كامل…………………………………………………………..18
5-1-2 تعريف خود كنترلي ………………………………………………………………….20
6-1-2 نقش و ضرورت خود كنترلي ……………………………………………………………21
7-1-2 بسترهاي خود كنترلي ………………………………………………………………..21
7-1-2 خود كنترلي و ارزش و كرامت انسان…………………………………………………….22
8-1-2 عوامل خود کنترلي…………………………………………………………………..23
2-2 پیشینه تحقیق…………………………………………………………………………48
فصل سوم: روش تحقیق
1-3 روش تحقیق…………………………………………………………………………….51
2-3 جامعه آماری……………………………………………………………………………51
3-3 روش نمونه گيري و تعداد نمونه………………………………………………………….51
4-3 ابزار تخقيق……………………………………………………………………………52
5-3 ابزار جمع آوری اطلاعات………………………………………………………………….52
6-3 روش آماري»…………………………………………………………………………..53
فصل چهارم : تجزیه و تحلیل داده ها
فصل پنجم : بررسی نتایج
1-5 نتیجه گیری …………………………………………………………………………57
2-5 پیشنهادات……………………………………………………………………………58
منابع و ماخذ……………………………………………………………………………….61
ضمائم
پرسشنامه ………………………………………………………………………………..64
چکیده
هدف اين پژوهش، مقایسه خود کنترلی در دانش آموزان دبیرستان میباشد. برای تحقق این هدف جامعهي آماري تحقيق، كليهي دانشآموزان پایهي سوم مقطع متوسطهی شهرستان مهر انتخاب گردید كه از اين ميان 100 نفر(50 نفر دختر و 50 نفر پسر ) دانشآموز با روش تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامهي منبع کنترل پس از اعتبارسنجی و تغییرات لازم استفاده شد. تجزيه و تحليل دادهها نیز از طریق آزمونهاي آماري t مستقل انجام گردید. نتایج نشان داد که بین دو گروه دختر و پسر از لحاظ خودکنترلی تفاوت معنی داری وجود ندارد .(p<0.143)
- مقدمه
بی تردید مدیران سازمان ها وظایفی بر عهده دارند که انجام دادن آنها، زمینه موفقیت آنان، و نیز دستیابی به اهداف سازمان را فراهم می کنند. از جمله این وظایف، کنترل و نظارت است، که هم اکنون بخش وقت مدیران را به خود اختصاص داده و احیانا، آنان را از وظایف دیگری همچون برنامه ریزی، انگیزش باز داشته است. به جرأت می توان گفت یکی از معضلات مدیریتی در کشور ما لزوم نظارت جدی و مداوم در عملکرد کارکنان است؛زیرا بسیاری از کارکنان مادام که مورد نظارت شدیدی قرار نگیرند، وظایف خود را به درستی انجام نمی دهند؛ از این رو، باید مدیر آنان را پیوسته تحت نظارت خویش قرار داده و پیگیر امور باشد تا سازمان از چرخه حیات خود باز نایستد. اینجا است که مدیر به طور طبیعی از پرداختن به وظایف دیگر خود باز می ماند.
از دیگر سوی نتیجه پژوهش ها نشان داده است که چنین نظارتی، به ویژه در مورد کارکنان متخصص و نیروی انسانی سطح بالا، نه تنها باعث افزایش بهره وری نخواهد شد، بلکه تا حد بسیار زیادی با ایجاد احساس عدم وابستگی به سازمانی که به او عدم اعتماد نشان می دهد، موجب کاهش بهره وری واقعی خواهد شد. به طور کلی نظارت نیروی انسانی باعث کاهش انگیزه برای کار و به این ترتیب انجام دادن کار واقعی می گردد. در ضمن نظارت نیروی انسانی باعث از بین رفتن قوه خلاقیت شده و از بروز احساس مسئولیت و سهیم شدن در رسیدن به هدفهای سازمان جلوگیری می نماید . از این رو، قالب سازمان ها از یک بلای دیگر کنترلی رنج می برند.
البته این مطلب به معنای نفی ضرورت نظارت نیست، اما زیاده روی در آن، پیشامدهای منفی در پی دارد.
برای رهایی از این گرفتاری، که بیش ترین وقت مدیران را به خود مشغول کرده است، باید در پی یافتن نوعی دیگری از نظارت بود که مضرات دیگر کنترلی را نداشته یا در عین حال مکمل نظارت نیز باشد. این در صورتی است که هر فرد، از درون، ناظر و کنترل کننده خویش باشد. آن گاه این سؤ ال مطرح می شود که چگونه می توان افراد را در سازمان ها خود کنترل ساخت، و در حقیقت چه راه هایی برای ایجاد خود کنترلی وجود دارد؟
ابتدا لازم است تعریف نسبتا دقیقی از خود کنترلی ارائه شود و سپس نقش و اهمیت آن در مقایسه با انواع نظارت بیرونی بیان گردد.
درباره خود کنترلی تعریف خاصی ارائه نشده است؛ولی می توان خود کنترلی را مراقبتی درونی دانست، که بر اساس آن وظایف محول شده انجام، و رفتارهای ناهنجار و غیر قانونی ترک می گردد، بی آن که نظارت و یا کنترل خارجی در بین بوده باشد. هنگامی که کسی بی توجه به کنترل خارجی، تلاش خود را مصروف انجام دادن کاری که بر عهده او گذارده شده نماید و مرتکب خلافی از قبیل کم کاری، سهل انگاری نگردد، از کنترل درونی بهره مند است. در این صورت است که نظارت خارجی در تحقیق چنین رفتاری که متضمن انجام دادن وظیفه و ترک کردن خلاف است نقشی نداشته و تنها، مراقبت درونی است که موجب رفتار مزبور می گردد.
2-1 بیان مساله
منبع كنترل يك ويژگي شخصيتي و مجموعهاي از انتظارات است كه به وسيلهي عوامل موقعيتي بر افراد تأثير ميگذارد و افراد نتايج عملكرد خود را تحت تأثير تلاشهاي خود (كنترل دروني) يا تحت تأثير نيروهاي بيروني فراتر از كنترل خود (كنترل بيروني) ميدانند. ساختار كنترل دروني شامل دو موضوع شناختي و رفتاري و ساختار كنترل بيروني نيز شامل سه آيتم؛ شرايط حال و گذشته، اقتدار ديگران و عدم انتخاب ميباشد .ارزشهايي مانند؛ روابط بين فردي، مشاركت، استقلال و عزت نفس در افراد درونگرا بالاتر و ارزشهاي مربوط به حمايت اجتماعي بالاتر، ابهام نقش و چشمانداز كار در افراد برونگرا بالاتر ميباشد
. منبع كنترل بيروني با متغير پايداري و منبع كنترل دروني با متغيرهايي كه داراي اثرات متوسطي هستند پايهاي قوي براي موفقيت تحصيلي دانشآموزان به وجود ميآورند .
بين شادكامي افرادي كه كنترل دروني دارند و افرادي كه كنترل بيروني دارند تفاوت قابل ملاحظهاي وجود دارد بدین صورت که بين منبع كنترل دروني و شادكامي رابطهی معناداري وجود دارد .كنترل دروني قوي به عنوان سطوح بالايي از رفتار خودگردان، جهتگيري است كه با تجربيات مكرر همراه است. افراد درونگرا داراي سلامت رواني و جسماني بالا و بيشتر از راهبردهاي مقابلهاي فعال استفاده ميكنند. منبع كنترل دروني براي رسيدن به موفقيت با پرخاشگري منفي همراه است و ويژگي اساسي كه افراد برونگرا را با انگيزه ميكند توجه اجتماعي است كه رفتار آنها به بار ميآورد. برونگرايان در مقايسه با درونگرايان داراي اضطراب و استرس بيشتري هستند كه اين موجب نقصان در عملكرد و فشار رواني و مشكلاتي در سلامتي ميگردد . منبع كنترل به طور كلي روابط محكمي با معيارهاي مربوط به شغل و معيارهاي عمومي دارد .وهمچنين يك عامل قوي براي پيشبيني پيشرفت تحصيلي دانشآموزان است .(پرداختچی ،1378)
3-1 اهمیت و ضرورت تحقیق
یادگیری خودراهبر یک شیوه آموزشی است که در مؤسسات و نظام های آموزشی پیشرو، به طور روزافزون از آن استفاده می شود. یادگیری خود راهبر را می توان برحسب میزان مسئولیت پذیری فرد یادگیرنده در قبال یادگیری خود تعریف کرد.
در اثر معروف خود، خودراهبری را فرایندی در نظر می گیرد که در آن دانش آموزان با کمک یا بدون کمک دیگران به تشخیص نیازها، تنظیم اهداف، شناسایی منابع مادی و انسانی برای یادگیری، انتخاب و اجرای راهبردهای مناسب یادگیری و ارزشیابی پیامدهای یادگیری خویش می پردازند و ابتکار عمل را به دست می گیرند . خود راهبر شدن یک حالت روانی است که در آن، دانش آموز احساس می کند از نظر فردی، مسئول خویش و یادگیری خویش است.
یادگیری خودراهبر به دلیل تأکید بر جریانهای شناختی، که دانش آموز از آن آگاه است(همانند خود مختاری و استقلال) باعث تسهیل یادگیری، برنام هریزی، خودپرسشی،بازبینی و به طور کلی یادگیری فراشناختی می شود .ریشه های خودراهبری در حوزه تعلیم وتربیت را می توان در دیدگاه های تجربه گرایانه جان دیویی پیدا کرد. او هشدار می دهد که معلم باید راهنمای دانش آموزان باشد اما نباید در فرایند یادگیری دخالت کند یا آن را کنترل نماید. اگر چه این رویکرد به لحاظ فلسفی به اگزیستانسیالیست ها و از نظر روان شناختی به انسانگرایان نسبت داده شده است از دو منظر فلسفی و فرایندی به خودراهبری می نگرد. دیدگاه فلسفی، فلسفه یا هدف فرد، استقلال شخصی و خودمدیریتی در یادگیری، رضایت یا ظرفیت رهبری-آموزشی فرد را دربرمی گیرد. از دیدگاه فرایندی نیز به دانش آموزان اجازه داده می شود تا با اتکاء به خود، یادگیری را تعقیب کنند، اهداف را کنترل نمایند،و راهبردهای آموزشی، محتوا و رویه ها را روشن و ارزشیابی کنند. با توجه به ویژگیهایی چون خود مدیریتی (مدیریت زمینه که شامل محیط اجتماعی، منابع و عملکردهاست) و خود بازبینی (فرایندی که به وسیله آن دانش آموزان راهبردهای شناختی خویش را تنظیم ، ارزشیابی و بازنگری می کنند) این رویکرد یادگیری، در مقابله با پیچیدگی ها و تغییرات سریع و شتابان دنیای کنونی، روش مطلوبی است چرا که از یک طرف فرایند باعث افزایش کیفیت یادگیری و کسب نتایج بهتر در جریان آموزش می شود از طرف دیگر انگیزش یادگیری و تلاش در جهت ارتقاء آن گسترش می یابد .علاوه بر اشارات مختلف، خودراهبری را یک خصیصه شخصیتی در نظرمی گیرد که برآیند فرایند خودراهبری است.(آیزنک ،1375)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.