پایان نامه ارزيابي اقتصادي و فني و راه اندازي قطار سريع السير در مسير تهران ـ زنجان
فهرست محتوا
– مقدمه
پس از جنگ جهاني دوم، صنعت راه آهن در اكثر نقاط دنيا با بي اقبالي روبرو شد. از دلايل عمده عدم رشد اين صنعت در سالهاي اوليه پس از جنگ رشد سريع صنايع اتومبيل سازي بود. در ايران نيز صنعت نوپاي راه آهن پس از شهريور 1320 با آهنگ رشد بسيار كندي مواجه شد. هر چند در دهه 1960 و پس از آن
راه آهن در كشورهاي صنعتي با رشد تكنيك، تقاضا و قابليت رقابت با گونه هاي ديگر حمل و نقلي روبرو گرديد و توانست با تغيير در شكل اداره، بهره برداري و به گونه اي فعال و كارآ در امر جابجائي كالا و مسافر ايفاء نمايد. اما معهذا در ايران اين رشد بسيار بطئي بود. براي مثال در سالهاي بين 1350 تا 1357 عليرغم شرايط خوب اقتصادي تنها 60 كيلومتر بر طول راه راه آهن ايران افزوده شده و اين در حالي بود كه برتري قطار در حمل كالا در مسافتهاي طولاني و گستردگي كشور ما توجيه مناسبي براي رشد اين صنعت مي باشد.
در برنامه پنج ساله اول جمهوري اسلامي رشد سالانه 3/12% در حمل بار و 8% در جابجايي مسافر مدنظر بوده است اما در اولين سال برنامه (سال 1368)، كاهش حمل بار به ميزان 4% و افزايش حمل مسافر به ميزان 5% را شاهد بوده ايم. بديهي است نيل به اهداف دو برنامه تغيير و تحول در سيستم هاي فني و اداري و به كارگيري تكنولوژي جديد را مي طلبد.
حقيقت آن است كه سيستم فعلي خط آهن سيستمي فعال (به نسبت توان بالقواه آن) مي باشد. بيش از 85 درصد از سهم ارزش افزوده بخش حمل و نقل متعلق به حمل و نقل جاده اي است و از طرف ديگر در حمل و نقل جاده اي نسبت سرمايه به محصول در مقايسه با كل اقتصاد و بخشهاي ديگر پايين تر است كه اين امر نشاندهنده سرعت بازگشت سرمايه در حمل و نقل جاده اي مي باشد. تغيير ديگر اين مسئله عملكرد ضعيف راه آهن است.
اين ضعف علاوه بر آن كه راه آهن را متكي به حمايتهاي پياپي دولت در جهت بقاي خويش نموده مجموعه حمل و نقل را نيز تحت تأثير قرار داده است. زيرا در پيوست شماره يك لايحه برنامه پنج ساله اول آمده است كه:
² سيستم متناسب حمل و نقل از جمله عوامل فيزيكي عمده توسعه اقتصادي و پيشرفت اجتماعي است و از نظر ايجاد اشتغال نيز از بخشهاي مهم اقتصادي تلقي مي شود. در چهل سال اخير حمل و نقل از توسعه كافي برخوردار نبوده و سهم ارزش افزوده اين بخش در توليد ناخالص ملي از سطح نازل 6 درصد تجاوز نكرده است (اين نسبت در كشورهاي كم توسعه يافته 5 درصد و در كشورهاي پيشرفته ترين بين 12 تا 18 درصد است)².
تمامي مسايل بالا تنها يك روي سكه است و بيانگر آن است كه عدم توجه به اين ساختار فرسوده باعث عدم امكان رقابت اين صنعت با ساير گونه هاي حمل و نقل مي گردد هم از اينرو است كه افزايش كارايي شبكه راه آهن و گسترش آن به منظور افزايش سهم آن در حمل و نقل كالا و مسافر از طريق نو كردن شبكه، دو خطه كردن مسيرهاي پر تردد، توسعه شبكه و اصلاحات موضعي با تأكيد بر استفاده از راه آهن برقي جزو اهداف استراتژيك برنامه بوده است.
اما روي ديگر سكه آن است كه رشد سريع جمعيت از طرفي و رشد اقتصادي از طرف ديگر افزايش تقاضاي جابجايي مسافر و كالا را در پي دارد و عدم توجه به وسايل حمل و نقل انبوه و عمومي مسافر و كالا باعث ايجاد مشكلات عديده اي در آينده نزديك خواهد شد. مشكلاتي كه هم اكنون در حمل كالا از مبادي ورودي كشور و نيز در جابجايي مسافر در بعضي از كريدورها مشاهده مي شود.
فراهم نمودن امكانات مناسب جهت حمل و نقل كار و مسافر يكي از عمده ترين اهداف توسعه ملي بلكه از اصلي ترين پيش نيازهاي تحقق امر توسعه است. تأكيد بر بكارگيري وسايل حمل و نقل انبوه و عمومي مسافر از موارد ذكر شده در اين اهداف است. واضح است كه حمل و نقل ² انبوه و عمومي مسافر و كالا² و
² گسترش شبكه و تجهيزات حمل و نقل زميني سريع مسافر² جز با راه آهن سريع السير امكان پذير نيست.
بررسي همه جانبه تغيير در ساختار راه آهن از عهده اين سطور خارج است اما آنچه با بضاعت موجود به نظر ممكن آمد بررسي امكان استفاده از تكنولوژي برتر در جهت ارتقاء سطح سرويس دهي قطارها در يك مسير است. در دهه هاي اخير خطوط آهن در دنيا مرتباً در جهت تقليل هزينه هاي نگهداري مورد بررسي و تحقيق قرار گرفته اند و تغييراتي در مهندسي خط (ريلها، پابندهاي الاستيك تراورسها و بالاست) به جهت امكان كاربرد اين خطوط در قطارهاي سريع انجام شده است. از طرفي آنچنان كه در فصول بعد خواهد آمد افزايش سرعت قطار به گونه اي كه اولاً بتواند با ساير گونه هاي حمل و نقل رقابت نمايد و ثانياً كارايي اقتصادي نيز داشته باشد ما را به سمت استفاده از قطارهاي برقي سوق مي دهد.
اما استفاده از قطارهاي سريع (ولاجرم استفاده از قطارهاي الكتريكي) نياز به سرمايه گذاري دارد و سرمايه گذاري توجيه اقتصادي آنرا در مقايسه با گونه هاي ديگر حمل و نقل (قطارهاي ديزل، حمل و نقل جاده اي و هوايي) مي طلبيد.
يكي از خطراتي كه همواره پروژه هايي از اين دست را تهديد مي كند نگرش محدودي است كه ارزيابي مزايا و هزينه ها را نه در سطح كشوري بلكه در سطح يك سازمان و يا وزارتخانه بخصوص و صرفاً از جهت سود و زيان و عملكرد مالي آن موسسه در نظر مي گيرد. در اين خصوص در بررسي استراتژي راه آهن در كشورهاي در حال توسعه تصريح شده است كه: ² اعمال معيارهاي مالي در رابطه با انتخاب و برآورد پروژه ها امري است طبيعي زيرا كه مديريت ها در رابطه با تأثير پروژه ها بر جريان نقدي بودجه هايشان در كوتاه مدت و دراز مدت و حساب سود و زيان و ترازنامه هاي سالانه ذينفع و حساس هستند چرا كه عملكرد مديريت ها از اين طريق قضاوت مي شود. مع الوصف ارزيابي مالي صرف در مورد طرحهاي راه آهن كافي نبوده و اين طرحها بايد در رابطه با ارزش اقتصادي منافع و هزينه هايي كه در مقايسه با ساير گزينه هاي بلافصل ديگر توليد مي كنند بررسي شود. ²
در يك بررسي دقيق اقتصادي حتماً بايد گزينه هاي موازي بررسي و مقايسه شوند. عدم بررسي
گزينه هاي موازي و صرفاً مقايسه قطارهاي ديزل با قطارهاي برقي نه يك بررسي اقتصادي كه حداكثر يك نوع بهينه يابي است. بعلاوه مزايا و هزينه هاي مربوط به مقايسه اقتصادي طرحهاي حمل و نقل محدود به دفاتر سود و زيان مؤسسات ذيربط نبوده و از آن فراتر مي رود. بعنوان مثال صرفه جويي در وقت مصرف كننده كاهش مسايل ناشي از آلودگي صدا و آلودگي هوا به خصوص در نواحي شهري و در تونلها، كنترل سوانح را نيز شامل
مي شود.
در اين رساله ابتدا وضعيت حمل و نقل سريع در جهان ارائه شده و سپس به مطالعه مهندسي خط جهت استفاده در قطارهاي برقي سريع و نيز بررسي لكوموتيوهاي مختلف پرداخته مي شود و تحولات اخير در اين زمينه بيان مي گردد سپس كاربرد قطارهاي سريع در يك مسير خاص بررسي مي گردد.
1ـ1ـ تاريخچه قطارهاي سريع السير
اولين شبكه راه آهن سريع السير دنيا كار خود را در ژاپن در سال 1964 ميلادي با قطارهاي شينكانسن بين توكيو ـ اوزاكا كار خود را آغاز كرد. طول اين خط 515 كيلومتر بوده است و دراين مسير سرعتهاي تجاري بالاي 210 بدست آمده اين محور شهرهاي بزرگ و متوسط زيادي را بهم متصل مينمايد. همچنين 45 درصد جمعيت ژاپن دراين منطقه ساكن بوده و 70 درصد توليد ناخالص ملي(GNP) دراين محور توليد مي گردد.[35]
تلاش براي رسيدن به سرعتهاي بالا درراهآهن پديدهاي جديد نيست. اولين باردرسال 1825 دركشور انگلستان با استفاده ازقطاربخاري سرعت 47 بثبت رسيد. بعد از آن درسال 1846 دركشور فرانسه بوسيله قطار بخاري با سرعت 120 ركورد جديدي بثبت رسيد و اين روند ادامه پيدا كرده تاامروز ركورد اين سرعتها از مرز 500 كيلومتري برساعت گذشته. مثلاً قطار مغناطيسي درطي سالهاي اخير به ركورد 552 رسيد است اما قطار الكتريكي داراي ركورد سرعت 3/515 درفرانسه است.[35]
اما بعد ازظهور قطارهاي سريع السير درسال1964 در ژاپن، دراروپا عصر قطارهاي سريع السير با قطارهاي فرانسوي درآلماني آغاز شد. درسال 1983، فرانسه اولين خط جديد خود را براي TG
(قطار سريع السير)، بين پاريس- ليون احداث نمود. فعاليت قطارهاي بين شهري(ICE) از سال 1971 شروع شد. سرعت قطارهاي ICE ، از سال 1991 بالغ بر 250 كيلومتر بر ساعت ميباشد و خدمات رفاهي بالايي را نيز به مسافرين ارائه ميدهد و امروزه اين سرعت با نسل جديد قطارهاي 3ICE آلمان به280 رسيده است. امروزه با توجه به اين نكته كه درسالهاي اخير، راه آهن نسبت به جاده،بخش اعظم بازار حمل و نقل كالا را از دست داده، نياز به احداث خطوط جديد سريع السير براي قطارهاي سريع السير بسيار محسوس است. درسال 1970، درجامعه اروپا، حدود28درصد كالا و 10 درصد مسافر توسط قطار جا به جا ميشد. دراواسط دهه 90 اين ميزان به 15 درصد براي كالا و6 درصد براي مسافر كاهش يافته است.. اما درسال 2000 با ايجاد يك شبكه ريلي اروپايي براي قطارهاي سريع السير به وسعت 35 هزار كيلومتر، اين روند دوباره معكوس شده است [35] .
در حال حاضر غير از كشورهاي فرانسه، ژاپن، آلمان، انگلستان، ايتاليا، سوئد، اسپانيا، بلژيك، هلند، استراليا، كانادا، آمريكا، كره، چين، روسيه كشورهايي همچون تايلند، سنگاپور، تركيه و تايوان و … در صدد دستيابي به اين تكنولوژي هستند.
1-1-1- تاريخچة مطالعات قطارهاي سريع السير در ايران
اين پايان نامه بنا به نياز كشورمان به وجود سيستمهاي قطار سريع السير بين شهري در ايران اتخاذ شده است . در حاليكه تاريخچه مطالعات مربوط به قطارهاي سريع السير در ايران به قبل از انقلاب اسلامي ايران بر ميگردد (مطالعات مقدماتي مربوط به خط تهران – مشهد توسط شركت مشاوره توسعه راه آهن
ژاپن JARTS) و بعد از انقلاب و بهتر ميتوان گفت بعد از جنگ تحميلي با توجه به نياز كشور و ميتوان گفت تمامي كشورهاي دنيا به اين سيستم اوايل دهه 70 شمسي كار مطالعات خط تهران – قم – اصفهان سال 1375 توسط شركت مترا به انجام رسيد و توجيه اجتماعي و اقتصادي اين طرح نيز در همين سال به اتمام رسيده اما كماكان اين خط بدليل مشكلات(بيشتر مالي)دولت ناكام مانده است. اين در حالي است كه در طرح راه آهن 1400 ايران پيشبيني شده كه سه خط تهران – مشهد و تهران – اصفهان و تهران – تبريز در اين سال داراي قطار سريع السيري 350باشند. در حاليكه ركورد سرعت قطارها در دنيا از مرز 550و در قسمت مسافري 350 است اما كماكان ما با اجراي طرح راه آهن سريع السير تهران – اصفهان با مشكل مواجه هستيم. اما دولت تضمين كرده كه در سال 1385 اين طرح كليد بخورد سرعت قطار اين خط در حدود 250 است.]20[
1ـ2ـ تاثيرات غير مستقيم و تاثيرات فرهنگي ـ اجتماعي قطارهاي سريع السير
امكان دسترسي به سرعتهاي بالا عرصه جديدي را به روي راه آهن باز كرده است. قطارهاي سريع السير تنها به عنوان جايگزيني كارا در مقابل حمل و نقل جادهاي و هوايي نبوده بلكه ميتوانند نقش تكميلي براي ديگر روشهاي حمل و نقل ايفا نموده و به ايجاد يك سيستم حمل و نقل هماهنگ و اقتصادي كمك نمايند.
بعد از ساخت راه آهن در سال 1825 ميلادي در انگلستان و توليد راه آهن به عنوان سيستم حمل و نقل عمومي جديد ثابت شده است كه راه آهن سهم بزرگي در جوامع انساني، اقتصادي و پيشرفت آنها تا به امروز داشته است. بالا و پايين زيادي در زمينه پيشرفت راه آهن وجود داشته است. ولي اخيراً ثابت شده است كه راه آهن توانايي رقابت با هواپيما و ديگر مدهاي حمل و نقل را داراست و اگر تلاشهاي خود را بهبود در سرعت و خصوصيات عملياتي بيشتر كند گوي سبقت را حتي از هواپيما خواهد ربود. همچنين فوايد راه آهن در قبال ايمني، مصرف انرژي و آلودگي محيطي كه به عنوان معضل قرن بيست و يكم هستند بر همه گواه است. بر اساس اطلاعات اخير كسب شده در ژاپن سهم راه آهن از مصرف انرژي هواپيما و اتومبيل است و از لحاظ آلودگي محيط زيستي و توليد گاز CO2 هواپيما و اتومبيل است. [19]
يك شبكه راه آهن سريع السير داراي مزاياي غير مستقيم زير است:
1ـ بهبود در روابط بازرگاني و اقتصادي بين كشورها
2ـ مشاركت در سازماندهي دوباره شركتهاي راه آهني
3ـ كمك به توسعه و گسترش سريعتر تكنولوژيهاي نوين
4ـ تشويق توسعه محلي و خروج از تمركز زدايي
اما به نظر ميرسد قطارهاي سريع السير داراي تاثيرات متعدد فرهنگي ـ اجتماعي نيز هستند كه از آن جمله ميتوان به موارد ذيل اشاره كرد:
الف) عامل سرعت انتقال تجربيات و اطلاعات را بيشتر فراهم نمود. در نتيجه همسازي فرهنگي و تحول فرهنگي افزايش مييابد و فرهنگها به يكپارچگي بيشتري گرايش مييابد به عبارت ديگر نوعي همگرايي و وحدت فرهنگي را تشديد ميكنند.
ب) حجم كالاها كاهش مييابد اما ارزش اقتصادي و بهرهوري بازرگاني آنها بيشتر ميشود.
ج) سرعت گرايش به صنعتهاي ظريف را تشديد ميكند بنابراين نيروي فعال جامعه به سمت دانشها و تكنيكهاي چون الكتروينك، مخابرات و رايانهها گرايش عمدهتري پيدا ميكنند.
د) عوارض زيست محيطي به شدت كاهش پيدا كرده و آلودگيهاي شيميايي، صوتي، هوا، خاك و آب قابليت كنترل بيشتري مييابد.
هـ) شكل فيزيكي شهرها تغيير كرده و جغرافياي فضايي جديد را پديد خواهد آورد.
اين اثرات دنياي پيشرفته را بر آن داشته است كه تلاش كند تا هر چه سريعتر تكنولوژي را توسعه دهد. بنابراين دستيابي به توسعه پايدار در تمامي ابعاد ضرورتاً با دستيابي به تكنولوژيهاي سريع گره خورده است . ضرورت توسعه هماهنگ و يكپارچه و دستيابي به راهكارهايي كه انسان را در زمان محدودتر و با هزينه كمتر به مقصود برساند، خود دليل ضرورت توسعه تكنولوژي قطارهاي سريع السير در جهان است زيرا تحولات اجتماعي- اقتصادي ساختاري را ايجاد ميكند كه متناسب با آن ساختار همه فعاليتها و نقشهاي جامعه و انسان شكل ميگيرد. ساختار دنياي فعلي بدون بهرهگيري از قطارهاي سريع، ساختاري ناهماهنگ و ناقص خواهد بود. ضروتاً دستيابي به توسعه هماهنگ با استفاده از تكنولوژي قطار سريع السير ميسر است .
2ـ1ـ سرعت در راهآهن
سرعت در تكنولوژي باعث ميشود كه فواصل كشورهاي قوي و ضعيف هر روز بيشتر شود. سرعت در كارهاي مختلف اثرات متفاوتي بجاي ميگذارد، به عنوان مثال در رشتههاي پزشكي، اقتصاد، ساختمان،
علوم هر روز شاهد عجايب بيشتري هستيم كه بهتر است اسم آن را پيشرفت بگذاريم ولي سرعت در وسايل
حمل و نقل نظير هواپيما، كشتي، مترو، راهآهن، اتوبوس باعث ميشود كه ساير موارد فوقالذكر سريعتر
دچار تغيير و تحول بشوند. دنياي امروز دنياي سرعت است و كساني موفقترند كه وسايل حمل و نقل
مجهزتر و تندروتري در اختيار دارند ارزش سرعت بر حسب زمان و كيلو متر و يا مايل سنجيده ميشود.
كيفيت سرعت در جاهاي مختلف و وسايل مختلف متفاوت است ارزش سرعت براي افراد جوامع گوناگون
فرق دارد مسلماً يك نفر پزشك براي سرعت ارزش بيشتري قائل است تا يكنفر آدم عادي زيرا پزشك
اگر دير به اتاق عمل برسد جان بيمارش به خطر خواهد افتاد، يكنفر تاجر و يا يك نفر استاد دانشگاه و
يا يك مهندس تعبيرات گوناگوني در مورد سرعت خواهند داشت اما همه متفقاً اين را باور دارند كه
سرعت در همه چيز اثر ميبخشد به زندگي به مبارزه به پيشرفت علمي و نيرو اولين گام براي رسيدن به
دنياي بهتر و پيشرفته اينست كه براي دقت خود ارزش قائل شويم و اين در صورتي ميسر است كه حمل و نقل و وسايل ارتباطي خوب و مجهزي داشته باشيم. چرا مردم هواپيما را به راهآهن در كشورمان ترجيح ميدهند به دليل اينكه چهارده ساعت زمان سير با يكساعت پرواز قابل قياس نيست. آيا همه ما كه گوشهاي از امور را به دست داريم مسئول نيستيم. ضررهاي ناشي از دير رسيدن چه لطمههايي به مسافرين وارد خواهد كرد و آنان را از رسيدن به اهداف خود مأيوس خواهد كرد..
2-2- سرعت بازرگاني
در راه آهن هر گاه صحبت از سرعت ميشود مفهوم سرعت فيزيكي و سرعت تجارتي ممكن است مورد نظر باشد. منظور از سرعت فيزيكي متوسط زمان حركت از مبدا به مقصد، بدون در نظر گرفتن زمانهاي تخليه و بار گيري و توقفهاي بين راهي ميباشد.
به منظور در نظر گرفتن زمانهاي تخليه، بارگيري، معطليهاي بين راه در هنگام بازديدها و توقفهاي موجود در ايستگاههاي تشكيلاتي، پارامتر ديگري به نام سرعت تجاري در نظر گرفته ميشود. نحوه تعيين سرعت تجارتي استفاده از روشها و فرمولهاي خاص ميباشد كه شرح آنها از حوصله اين بحث خارج است ولي آنچه مورد توجه ماست مقدار سرعت فيزيكي و تجارتي ميباشد، بدين گونه كه سرعت فيزيكي در راه آهن هماكنون در حدود 60 تا 70 كيلو متر در ساعت ميباشد و حال آنكه سرعت تجاري در سالهاي گذشته 3 /4 كيلو متر در ساعت بوده است و اين در حالي است كه سرعت تجاري در همان سالها در دنيا حدود 45 كيلو متر در ساعت بوده است. [6]
پايين بودن سرعت تجاري به عوامل متعددي بستگي دارد كه اهم دلايل آن به شرح زير است:
1-مكانيزه نبودن ايستگاههاي تخليه و بارگيري جهت بارهايي كه تخليه و بارگيري آنها بر عهده راه آهن ميباشد.
2-عدم توانايي تخليه و بارگيري توسط مالكان بار كه تخليه و بارگيري بر عهده آنان ميباشد.
3-تك خطه بودن راهآهن كه قابليت افزايش سرعت فيزيكي را از راهآهن ميگيرد.
در صورتي كه قابليت تخليه و بارگيري در ايستگاههاي راه آهن بالا باشد، سرعت حمل و نقل و در نتيجه راندمان حمل و نقل باري نيز بالا خواهد رفت، نكته جالب توجه در اين جا اين مسئله است كه واگنهاي راهآهن به دليل ضعف درقدرت تخليه و بارگيري، اغلب به صورت انبار نگهداري كالا درميآيد وچون هزينه انبارداري درقبال نگهداري بار به هنگام رسيدن كالا به مقصد دريافت نميگردد، مالكان كالا ترجيح ميدهند كه كالاي خودرا ديرتر تخليه نمايند، همچنين دربعضي مواقع كه امكان تخليه درمقصد نباشد بالاجبار راهآهن بار را به ايستگاههاي ديگر حمل ميكند (به دليل اينكه عوايدي ازحمل مجدد كالا دريافت نمايند)واين خود ضربهاي به حمل و نقل كشور وارد ميسازد. يكي ازمراكز تخليه و بارگيري راهآهن كه درشهر يزد مستقر ميباشد داراي سيستم تخليه و بارگيري مكانيزه ميباشد واين مركز به تنهايي توانسته است سرعت تجارتي رايك كيلومتر برساعت اضافه كند. پارامترهاي بسياري دربالا بردن سرعت تجارتي راهآهن تاثير خواهد داشت كه اهم آن موارد به قرار ذيل است:
1-مكانيزه بودن مبادي بارگيري و مقاصد تخليه بار
2-تعيين نيروي كشش سالم
3-استفاده ازپرسنل كارآمد موجود درراهآهن
4-پيشبيني واگنهاي سالم
5-رسيدگي دقيق به نگهداري خط
6-منظم بودن ارتباط ايستگاههاي بين راهي (يعني هرايستگاه دقيقاً بداند كه در چه زماني قطار به ايستگاه ميرسد)
7-بارگيري و تخليه درب به درب (يعني بارها ازواگن به طور مستقيم به كاميون حمل شده وبه مقصد منتقل شود)
موفقيت زماني حاصل ميشود كه به سرعت بازرگاني نيز توجهي داشته باشيم اصولاً براي بالا بردن سرعت بازرگاني بايستي كليه توقفهاي مسير علاوه بر افزايش سرعت لازم قطار كاهش يابد تا قطار حاصل در اسرع وقت به مقصد برسد اين توقفها شامل موارد ذيل ميباشد:
1ـ تلاقيهاي غلط (بواسطه كنترلر اشتباه)
2ـ تعميري شدن واگن
3ـ توقف بيمورد درايستگاه
4ـ گذرگاههاي همسطح
5ـ خرابي نيروي كشش
6ـ كمبود خط درايستگاهها
7ـ مانورهاي اضافي جهت تشكيل وتنظيم
8ـ شكستگي ريل
9ـ خرابي علائم وارتباطات
10ـ مسائل جوي
11ـ عدم اجراي مقررات صحيح از طرف مامورين سيروحركت
2ـ3ـ قطار سريع السير
معمولاً به ريلي اطلاق ميشود كه خدمات ويژه راهآهن را با سرعت 200 تا 300 كيلومتر
بر ساعت پوشش دهد. همانطور كه ميدانيم اولين قطار سريع السير اولين بار درژاپن درسال 1964 به بهرهبرداري رسيد. كه اين قطار مسير توكيو- ناگويا- اوزاكا را بطول 515 كيلومتر با سرعت 210 كيلومتر برساعت پوشش ميداد. زمان سفرطي شده حدوداً سه ساعت و 10 دقيقه با ميانگين سرعت 162 كيلومتر بر ساعت
بوده است. [28]
2-3-1- فوايد راهآهن سريع السير
فايده اصلي آن، كاهش زمان سفر براي مسافرين است اما فوايد مهم ديگر آن درارتباط با كيفيت سفر عبارتند از:
- تواتر(فركانس)
- برنامه زمانبندي سيرو حركت
- سطح بالاي راحتي
- هزينههاي سازهاي مطابق با نيازهاي مسافرين
- تكميل مدهاي ديگر حمل و نقل
- خدمات بيشتر درايستگاهها
2-3-2- چگونه اين فوايد بدست ميآيند؟
اجزايي كه در به انجام رساندن اين فوايد موثر هستند عبارتند از :
1ـ بخش زير سازه، كه شامل خصوصيات بالقوه در استقرار خط، شعاع قوس درجاهاي ويژه و تجهيزات ثابت (تبديل راه آهن بخاري به برقي، علائم و ارتباطات)
2ـ خود قطارهاي سريع السير، طراحي آنها و تجهيزات بكار رفته كه ايمني و عملكرد آنها را بهبود ميبخشد .
3ـ اهداف عملياتي(تجارتي)
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.