پایان نامه روش های تصفيه به آب
مقدمه
همانطور كه مي دانيم آب عامل حيات مي باشد و زندگي انسان، حيوانات و گياهان بدون آب ممكن نمي باشد. تمام انواع فعاليتهاي انسان مستلزم مصرف نوعي آب از نظر كيفيت شيميايي مي باشد.
آبهاي مصرف شده در زندگي ما به نحوي به منآبع اوليه خود برگشت داده مي شوند ولي اغلب آبي كه پس از كاربرد به منآبع طبيعي برگردانيده مي شود واقعا همان آب اوليه نمي باشد و انتقال دهنده انواع و اقسام ناخالصي ها مي باشد. با توجه به اينكه آب بصورت كالاي تقريبا رايگان در اختيار انسان قراردارد، بشر در نگهداري آن و آلوده نكردنش سعي كافي و لازم را مبذول نمي نمايد و تنها وقتي كه براي تهيه آب با خصوصيات معين با مشكلاتي مواجه گرديد به اهميت آن بيشتر خواهد انديشيد.
از ديرباز مي دانند كه آبهاي طبيعي قادرند مواد آلي و آلوده كننده اي را كه از طريق تخليه فاضلاب و پسآب دريافت مي كنند، تحت تاثير ميكروارگانيسم ها اكسيدكننده و نتيجه اين عمل مصرف اكسيژن محلول آبها مي باشد. اگر مصرف اكسيژن محلول = از جانشين شدن آن انجام پذيرد، بسرعت مقدار اكسيژن آنها تقليل يافته و در چنينآبهايي نه تنها موجودات آبي مثل ماهي كه نخواهد توانست زندگي نمايد بلكه در اكثر مصارف اين آبها قآبل استفاده نبوده و يا تبديل آنها با روشهاي تصفيه به آب با مشخصات مورد نظر بقدري پر خرج خواهدبود كه تصفيه و تبديل آنها از نظر اقتصادي مقرون به صرفه نمي باشد.
يكي از مهمترين عوامل آلوده كننده آبها فضولات و پسآب مي باشد بطوري كه تخمين زده اند هر متر مكعب فاضلاب تصفيه نشده مي تواند 40 تا 60 متر مكعب آب را به شدت آلوده نمايد. بطوري كه اگر اكسيژن اين آبها بسرعت تامين نشود، در هيچ مصرفي آب آلوده شده قآبل استفاده نخواهدبود.
متاسفانه افزايش شهرنشيني و پيشرفتهاي صنعتي نه تنها باعث بالارفتن ميزان مصرف آب گرديده بلكه ميزان آلودگي آبها را افزايش داده است. مخصوصا كه با گذشت زمان به علت كاربرد دهها محصول شيميايي جديد در زندگي روزمره و ورود آنها در فاضلاب شهري و تخليه فاضلاب شهري و تخليه فاضلاب در آبها و يا مصرف هزاران تركيب جديد شيميايي در صنايع و تخليه. آنها به جريانها از طريق پسآبها موضوع آلودگي آبها را پيچيده تر ساخته است. در كشاورزي مدرن نيز با مصرف انواع كودها و مواد دفع آفات گياهي و حشره كش ها هميشه قسمتي از اين تركيبات بصورت فاضلاب شستشوي زمين هاي زراعي و يا محصولات كشاورزي به جريانهاي آب سرازير مي گردد.
همانطور كه گفتيم آب بصورتي تقريبا رايگان در اختيار بشر قرارداده شده و ساده ترين وسيله انتقال دور ريختني هاي اجتماعات مي باشد در بعضي نقاط انسانها بدون توجه به مسائل بهداشتي و بدون توجه به اينكه آبي كه در محلي به انواع آلودگي آغشته شده در پايين تر به عنوان منبع آب آشاميدني مورد استفاده قرارمي گيرد. حتي زباله هاي حاصل از فعاليت روزانه را در آب تخليه مي نمايند.
درياها اكثرا دريافت كننده مقادير قآبل توجهي نفت و پسآبهاي صنعتي هستند و مصيبتهايي كه در اثر وجود نفت در آبها در سواحل كشورها از نظر مرگ و مير ماهيها و پرندگان و غيرقآبل استفاده شدن سواحل موجود آمده يكي و دو تا نيستند. از جمله در سواحل ژاپن به علت تخليه پسآب كارخانه اي كليه ماهي هاي دريا تا مسافت دوري به علت وجود سموم زياد در پسآب آلوده و مسموم شدند. بطوري كه در عرض چند روز مجبور شدند اين ماهيهاي مسموم را به منظور دورساختن از دسترس مردم صيد و معدوم نمايند.
يا در 1960 بود كه تخليه پس آبهايي كه شديدا آلوده به فلزات سنگيني مثل روي- سرب- كادميوم بودند و مصرف آبهاي آلوده در كشاورزي باعث گرديد كه اولا برنجهايي كه با اين آبهاي آلوده آبياري شده از رشد باز ايستند.
ثانيا: افرادي كه از آب آلوده به عنوان منبع آب آشاميدني استفاده كردند به نوعي ناراحتي استخوان كه در اثر آن استخوانها نازك و شكسته مي گرديد،دچار شدند.
بعدها معلوم گرديد هردوي اين ناراحتي ها بعلت سرب و كادميوم زياد موجود در آب آلوده بوده است. تقريبا 7 يا 8 سال پيش بود كه در شمال ايران به علت تخليه پسآب كارخانه آبكاري فلزات كه محتوي مقادير زيادي سيانور- كرم- مس – روي و بعضي ديگر از فلزات سنگين بود، حدود دو ميليون ماهي تلف شدند و شايد در بعضي نقاط صنعتي هنوز اين گونه ضايعات بدون سر و صدا به علت تخليه پسآب در آبها اتفاق مي افتد.
آبهاي زيرزميني نيز مخصوصا در شهرهاي بزرگي كه سيستم جمع آوري و تخليه فاضلاب ندارند در اثر تماس فاضلابهاي دفع شده در زمين بشدت آلوده مي شوند واين موضوعي است كه در شهر تهران به وضوح مشهود مي باشد و در حال حاضر كمتر آب زيرزميني پيدا مي شود كه از آلودگي ناشي از دفع سنتي فاضلاب مصون مانده باشد و حتي در سالهاي اخير به غلظت قآبل توجهي از فلزات سنگين در اين آبها برخورده اند.
انتقال بيماريهاي گوناگون از طريق آب آلوده هزاران سال است كه بزرگترين مشكل براي آدمي محسوب شده و هنوز هم متاسفانه اين موضوع يكي از مهمترين مسائل آلودگي آبها را تشكيل مي دهد. افزايش مداوم تقاضاي انرژي نتيجه اش اين شده كه در بعضي آبها آلودگي حرارتي به مقدار زياد بالا رفته و در نتيجه بعلت سرعت فعل و انفعالات زيستي در اثر افزايش حرارت تغييرات مهمي در حيات آبي تحميل گرديده است و چه بسا اين تعييرات باعث مرگ و مير ماهي ها كه عملا غذاي انسان مي باشد، شده است.
پيش بيني كرده اند كه اگر تمام فاضلابها و پسآبها را كه از تصفيه به آبهاي طبيعي تخليه نمايند تمام آبها آلوده خواهدشد و اين خود نويد فاجعه اي است كه انسان در آينده به علت آلودگي آبها با آن مواجه است و اين بلايي است كه انسان به دست خود به آن مبتلا گرديده و يا جريمه اي است كه به علت مدرن شدن زندگي مي پردازد.
بديهي است تخليه فاضلاب تصفيه شده به آنها باعث تقليل اكسيژن محلول به ميزان كمتر از تخليه فاضلاب تصفيه نشده خواهد گرديد و آبي كه فاضلاب تصفيه شده دريافت مي كند، سريعتر عمل اكسيژن گيري و جبران تقليل آن راانجام خواهدداد. بعلاوه ميزان آلودگي اين گونه آبها در حدي نخواهدبود كه نتوانيم از آنها در مصارف شرب- صنعت و كشاورزي استفاده نماييم.
توجه كافي به كليه مطالبي كه تاكنون بيان گرديد،نتيجه مي دهد كه:
اولاً: تصفيه فاضلاب علاوه بر اينكه آلودگي هاي محيط را به ميزان وسيعي كاهش مي دهد،فاضلابهاي تصفيه شده را با اطمينان مي توانيم در آبها يا زمين تخليه كنيم.
ثانيا:فاضلاب تصفيه شده به طريق بيولوژيكي براحتي مي تواند مصارفي در كشاورزي و يا صنعتي به عنوان آب خنك كننده در مراكز توليد نيرو داشته باشد.
ثالثا: بقاياي موادي كه انسان مصرف كرده است و به صورت مواد دفعي داخل فاضلاب گرديده در روشهاي تصفيه بصورت لجن فعال زائد بعد از عمليات هضم لجن به عنوان كود بسيار مناسب و مطمئن براي بارووري زمين هاي زراعتي قآبل مصرف خواهدبود.
به عنوان مثال در صورتي كه قسمتي از فاضلاب تهران جمع آوري و تصفيه و به عنوان آبياري زمين هاي كشاورزي مورد استفاده قرارگيرد،خواهيم توانست هزاران هكتار زمين در دشت تهران و دشت ورامين را زير كشت برده و با اين عمل علاوه بر مسائل اقتصادي از نظر توليد محصولات كشاورزي از خراب شدن ساخت = به علت نفوذ فاضلاب در زمين و از آلوده شدن آبهاي زيرزميني پرارزش و بسياري مسائل ديگر جلوگيري كرده باشيم.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.