پایان نامه نقش هموستین به عنوان ریسک فاکتور در بیماری های عروقی
چكيده
بیماریهای عروق کرونر از شایع ترین علل مورتالیتی و موربیدیتی در کل دنیا است و به همین علت پیشگیری در بیماریهای عروقی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که می تواند از طریق کنترل خوب ریسک فاکتورهای متداول و شناخته شده بدست آید. همچنین نقش ریسک فاکتورهای بدیع (Novel) شامل هموسیستین (Hcy) و LP(a) و فیبیرنوژن در جهت پیشگیری دقیق و صحیح و درمان افرادی که پروفایل محدودی از ریسک فاکتورها را دارند شناخته شده است.
هدف: هدف از این بررسی این است که نقش هموستین را به عنوان ریسک فاکتور در بیماریهای عروقی بررسی کند و علاوه بر آن با استفاده از اندکس های آنژیوگرافی ارتباط بین سطح Hcy پلاسما و تعدادو وسعت عروق کرونری را مورد ارزیابی قرار دهد.
مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع مقطعی- توصیفی که در طی مدت 10 ماه بین شهریور 1386 لغایت تیرماه 1387 بر روی 270 بیمار CAD مراجعه کننده به بخش قلب بیمارستان رضوی انجام شده است.پس از اخذ رضایت از بیماران اطلاعات فردی شامل سن و جنس و اطلاعات کلینیکی و ریسک فاکتورها مانند سابقه آنژین و MI قبلی، سابقه فشار خون، میزان چربی خون، سابقه ابتلا به دیابت، سیگار کشیدن و مصرف الکل، سابقه فامیلی مثبت از لحاظ بیماریهای قلبی عروقی و سابقه اختلالات طب عمومی ثبت شد سپس نمونه خون وریدی قبل از آنژیوگرافی برای بدست آوردن سطح Hcy پلاسما جمع آوری گردید و افراد مبتلا به CAD به دو گروه با Hcy و ¯ Hcy تقسیم بندی شده و پس از آن ریسک فاکتورهای متداول به صورت مستقل و نیز در ارتباط با Hcy ارزیابی شدند. سپس آنژیوگرافی توسط آنژیوگرافیست
بی اطلاع از یافته های کلینیکی و آزمایشگاهی بیماران تفسیر می شود و ارتباط بین سطح Hcy و وسعت و شدت درگیری عروق در کل افراد و به تفکیک در افراد با و بدون ریسک فاکتور مشخص گردید (از نرم افزار SPSS جهت آنالیز داده ها استفاده گردید)
یافته ها: بین 270 نفر بیمار مورد مطالعه 8/37% دارای ریسک فاکتور سن، 9/62% ریسک فاکتور جنس، 9/62% ریسک فاکتور فشار خون بالا، 8/24% دارای دیابت، 6/5% دارای سابقه خانوادگی مثبت بیماریهای عروق کرونری، 6/49% دارای اختلالات چربی خون، 4/30% سابقه مصرف الکل و دخانیات و 3/69% سابقه آنژین و MI قبلی را دارا بودند. 48 نفر (7/17%) یک رگ 90 نفر (3/33%) دو رگ و 129 نفر (7/47%) سه رگ و 3 نفر (1/1%) افراد چهار رگ درگیر داشتند, علاوه بر آن 148 نفر (54.8%)از بیماران دارای هموسیستین نرمال و کمتر از نرمال بوده و 122 نفر (45.2%)دارائ سطح هموسیستین بالاتر از نرمال بودند, همچنین 16 نفر از افراد هیچ ریسک فاکتوری نداشتند که از این بین 7 نفر (7/43%) درگیری یک رگ و 6 نفر (5/37%) درگیری دو رگ و 3 نفر (7/18%) درگیری سه رگ داشتند و 254 نفر نیز دارای ریسک فاکتور بودند که 41 نفر (14/16%) درگیری یک رگ و 84 نفر (7/33%) درگیری دو رگ و 126 (6/49%) درگیری سه رگ و 3 نفر (1/1%) درگیری 4 رگ داشتند. همچنین میانگین هموسیستئین در افراد مبتلا به CAD در این مطالعه 35/8 ± 55/16 بود.
بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه بررسی میزان هموسیستئین در افراد با و بدون ریسک فاکتور نشان داد که در این زمینه تفاوتی وجود ندارد و براساس ارزیابی Relative Risk و Attributed Risk هموسیستئین نمی تواند بعنوان ریسک فاکتور مستقل در ارزیابی بیماری عروق کرونر بکار رود در بررسی میان هموسیستئین افراد بدون ریسک فاکتور با تعداد عروق درگیر مشخص شد که در افراد با سطح هموسیستئین بالاتر احتمال درگیری تعداد عروق بیشتر می باشد ولی بعلت تعداد کم افراد در این گروه این نتیجه قابل تعمیم و استناد نمی باشد. در افراد با ریسک فاکتور ارتباطی بین هموسیستئین و تعداد عروق درگیر وجود نداشت. بین همچنین ارتباطی بین شدت عروق درگیر و میزان هموستئین در افراد با و بدون ریسک فاکتور یافت نشد.
واژگان کلیدی:
1. آنژیوگرافی 2. هموسیستین 3. بیماری عروق کرونر 4. ریسک فاکتور 5. آترواسکلروز
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.